زیارت گاهی که آقایان اجازه ورود ندارند

[saleh]

http://hamgardi.com/HamgardiImages/Sites/11863/4_medium.jpg

 

 

مزار بی بی دوست، زیارتگاهیست که ورود آقایان به آنجا ممنوعه. این زیارتگاه در ده کیلومتری شمال شرق زابل و در مسیر و نقطه اتصال جاده زابل به شهرهیرمند و کانال آبی که از رودخانه هیرمند واقع در شهرستان زهک منشعب میشه و از روستای کود و قلعه زاهدان کهنه میگذره، قرار گرفتهاست. زیارتگاه در دشتی گرم و خشک و روی تپههای باستانی قرار گرفته و بنا به عقیده عدهای متعلق به عصر اشکانیانه. گفته شده این مزار متعلق به خواهر سید اقبال است که مزارش در سیستان قدیم و افغانستان فعلی واقع شده. عامه مردم هم بر این اعتقادند که در روزگاران گذشته سیدهای با برادر خود سرگرم شبانی بوده که مردی قصد آزارشو داشته، دختر گریه میکنه و فرار می کنه تا به جایگاه الان زیارتگاه میرسه و از شدت خستگی همونجا متوقف میشه و دعا میکنه که ای زمین مرا دریاب و زمینن هم به خاطر پاکی و صداقتش، دهانشو باز میکنه و اون رو در دل خاک مخفی میکنه. در حالی که گوشهای از چادرش بیرون میمونه. از آن زمان به بعد جایگاه فرورفتن او در زمین، به زیارتگاه تبدیل میشه و پاکی و نجابت اون دختر سیده، زبانزد همگان میشه. هم اکنون روی مقبره با پارچه سبز رنگ پوشیده شده و عدهای هم به قصد نذر و تبرک اون رو میبرند و در صورت اجابت درخواستشان، به جاش شال سبز رنگ دیگری پهن میکنن.

یک درخت کهنسال گز در کنار مقبره چنان ریشه دارد که گویی مقبره رو در بر گرفته و مردم برای این درخت هم احترام بسیار زیادی قائلند و کسی اجازه نداره به این درخت آسیب برسونه و یا شاخه ای از اون رو جدا کنه. عروس و دامادهای منطقه هم به رسم موجود، روز سوم پس از ازدواج، برای دعا و درخواست خوشبختی در زندگی به زیارت این مکان میرن و اگه نذری به گردن داشته باشن ادا میکنن و برای تداوم خوشبختی در زندگی، در مکانی در نزدیکی مقبره، شمع روشن میکنن که تقریبا همیشه شمعهای بسیاری در زیارتگاه بی بی دوست در حال سوختنه.

 

همگردی