ALI ارسال شده در دی 28، 2013 اشتراک گذاری ارسال شده در دی 28، 2013 به گزارش كام به كام به نقل از خبرآنلاین: تکنیکی جدید برای تعیین سن دقیق زیست*شناختی بافت*های بدن انسان آشکار کرده که همه بافت*ها با یک سرعت پیر نمی*شوند و سلول*های مجاور تومورهای سرطانی پیرترین سلول*ها هستند. یک تکنیک جدید برای تعیین سن دقیق زیست*شناختی بافت*های بدن انسان آشکار می*کند که همه بافت*ها با یک سرعت پیر نمی*شوند. http://www.bartarinha.ir/files/fa/news/1392/8/5/212102_620.jpg به باور استیون هوروس متخصص ژنتیک دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در لس*آنجلس (یو*سی*ال*ای)، همه اندام*های بدن سن یکسانی ندارند. هوروس راهی را برای تعیین سن زیستی بافت*های متفاوت با استفاده از متیله شدن (قرار گرفتن گروه متیل به جای هیدروژن ) دی*.ان*.ای پیدا کرده است. این روش نوعی دگرگونی شیمیایی ژن*هاست که آن چنان که پژوهش*های قبلی نشان داده اند، یک تعیین کننده زیستی بالقوه برای مشخص کردن سن سلول است. هوروس 8000 نمونه سالم از 51 نوع متفاوت سلول*ها و بافت*های بدن و 6000 نمونه سرطانی را بررسی کرد تا آزمایش کند که چطور فرایند افزایش سن بر روی سطوح متیله شدن دی*.ان*.ای تاثیر می*گذارد. در اکثر موارد روش او به درستی سن زیستی بافت را تشخیص می*داد (سنی که از دی*.ان*.ای شخص پیش*بینی می*شود) و عدد حاصل از روش او با سن واقعی صاحب آن اندام برابر بود. اما برخی از بافت*ها از این قاعده مستثنی بودند، و به نظر می*رسید که سن آن*ها بیشتر از بافت*های دیگر بود و زودتر پیر شده بودند. هوروس می*گوید: «بافت*های سالم پستان در حدود دو تا سه سال پیرتر از بقیه بافت*های بدن زنان به نظر می*رسند». رشد سلول*های سرطانی اما، حتی از این هم سریع*تر است. تومورها فرایند افزایش سن را تا 36 سال شتاب می*دهند، و سن سلول*های سالم پستان در مجاورت تومور هم حدود 12 سال بیشتر از بقیه بافت*های بدن است. در مقابل، تبدیل سلول*های افراد بالغ به سلول*های بنیادین چند کاره، که آنها را دوباره برنامه ریزی می*کند تا همانند سلول**های بنیادین جنینی عمل کنند، به طور موثری ساعت عمر این سلول*ها را به صفر برمی*گرداند. لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر More sharing options...
ارسال های توصیه شده
بایگانی شده
این موضوع بایگانی و قفل شده و دیگر امکان ارسال پاسخ نیست.