40 تالاب مهم کشور خشک شد

[yasi]

مهاجرت

قوها

به

تالابهای گیلان

 

http://images.hamshahrionline.ir/images/position36/2013/1/13-1-5-1018112.jpg

 

 

مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان گفت: از آغاز مهاجرت پرندگان، تاکنون سه هزار و 500 قطعه قوی گنگ و فریادکش به تالابها و آب بندانهای استان مهاجرت کردهاند

 

به گزارش ایرنا، امیر عبدوس افزود: تالابهای امیرکلایه لاهیجان، بوجاق کیاشهر، تالاب بین المللی انزلی به ویژه پناهگاه حیات وحش سلکه و منطقه حفاظت شده سیاه کیشم صومعه سرا بیشترین میزان پذیرش مهاجرت این پرندگان را داشتهاند.

 

وی با بیان اینکه فریاد قوهای فریادکش هیاهویی وصف ناپذیر در این مناطق ایجاد کرده است، اظهار کرد: قوها نیز مانند خانواده اردکها گیاهخوار هستند و این پرندگان زیبا معمولا تا پایان عمر به جفت خود وفادار هستند.

 

عبدوس افزود: تحقیقات انجام شده در این زمینه میزان پایداری به جفت در قوهای گنگ و فریادکش را بین 92 تا 100 درصد نشان داده است.

 

وی خاطر نشان کرد: استان گیلان به دلیل اقلیم معتدل، فراوانی آب بندهای طبیعی و تولیدات فراوان مواد غذایی، بخش مهمی از کریدور مهاجرت پرندگان را تشکیل میدهد.

 

مدیر کل حفاظت محیط زیست گیلان افزود: هر ساله با فرا رسیدن فصل زمستان در نیم کره شمالی، موج جدیدی از مهاجرت این پرندگان، استان را فرا میگیرد و قوها و غازها با پناه آوردن به شبکهای از مناطق تحت مدیریت حفاظت محیط زیست استان، با آرامش زمستان گذرانی میکنند .

 

وی خواستار حفظ این گونههای ارزشمند و زیبا از سوی مردم استان شد و گفت: قوها از پرندگان حمایت شده در سطح جهان بوده و شکار آنها جرم محسوب میشود و پیگرد قانونی دارد.

قوها از تیره مرغابیان هستند که در سه گونه قوی گنگ، قوی فریادکش و قوی کوچک به گیلان سفر میکنند، این پرندهها در تالابها، سواحل و دریاها زیست میکنند و هرساله به تالابهای استان به خصوص تالاب انزلی و پارک ملی بوجاق و تالاب امیرکلایه مهاجرت میکنند.

 

شدت سرما در نیم کره شمالی زمین با تعداد جمعیت مهاجر قوهای گنگ و فریاد کش به استان گیلان ارتباط مستقیم دارد.

[yasi]

فرود بی سابقه قوهای مهاجر در شالیزارها

 

http://images.hamshahrionline.ir/images/position36/2013/2/13-2-20-8588images.jpg

 

 

 

مدیرکل محیط زیست استان گیلان گفت: در سرشماری نیمه زمستانه پرندگان آبزی و کنارآبزی که با حضور کارشناسان محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی و محیط بانان اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان انجام شد، تالابها و سواحل شمال غرب استان از آستارا تا سواحل شرقی گیلان در چابکسر طی مدت 13روز مورد پایش دقیق قرار گرفت.

 

به گزارش ایسنا، امیر عبدوس با اشاره به اینکه هرساله سرشماری پرندگان آبزی و کنار آبزی در سراسر کره زمین و در بازه زمانی ابتدای ژانویه (11دیماه) بهمدت 20روز انجام میشود و جمعبندی آمارهای استحصالی از سراسر جهان در سازمان بینالمللی تالابها (wetland international) نشانگر تعداد پرندگان، شکل مهاجرت، افزایش یا کاهش جمعیت جهانی، تغییرات گونهای و . . . است، افزود: در استان گیلان نیز در سالجاری و در فرایند سرشماری در طول این مدت، حدود 206هزار و 470 قطعه پرنده از 78 گونه (41گونه آبزی، 26 گونه کنار آبزی و 11گونه خشکیزی وابسته به تالاب)در 33 سایت سرشماری، شمارش شد.

 

وی خاطرنشان کرد: تالاب انزلی با 121هزار و 980 قطعه بیشترین تعداد پرندگان را در این سرشماری بهخود اختصاص داده است. همچنین همچون سالهای گذشته پارک ملی بوجاق با 49 گونه بیشترین تنوع ترکیب گونهای را در اکوسیستمهای آبی استان به خود اختصاص داده است. به گفته وی، وضعیت مهاجرت قوها به استان گیلان نیز در 10سال اخیر سابقه نداشته است.

 

عبدوس خاطرنشان کرد: همواره با سردشدن بیش از اندازه هوا در عرضه ای شمالی، جمعیت قابل توجهی از قوها به استان گیلان مهاجرت میکنند. در دیماه 1391، 7796قطعه قو شامل 6911 قطعه قوی فریادکش و 885 قطعه قوی گنگ در استان مشاهده و سرشماری شد که حداقل در 10سال اخیر شمارش این تعداد قو و همچنین به تفکیک جمعیت هر یک از دو گونه بی سابقه بوده است.

 

اما نکته جالب درخصوص مهاجرت قوهای فریادکش به استان، فرود بیش از 4600گونه از این قوها در شالیزارهای اطراف روستای محسنآباد کیاشهر بود. هر چند از حدود دو تا سه سال پیش نیز دسته هایی از قوی فریادکش (800تا 1000قطعه) در زمستانهای خیلی سرد به این منطقه میآمدند اما در زمستان 1391، جمعیت مهاجر قوی فریادکش به این منطقه سبب شگفتی همگان شده است.

 

مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان ضمن تقدیر از کمکهای ارزشمندی که مردم طبیعتدوست گیلان به حفظ پرندگان مهاجر در سالجاری کردهاند خاطرنشان کرد: عامل اصلی در حفظ زیستگاه های استان علاوه بر فعالیت همه جانبه دستگاهه ای اجرایی، مشارکت گسترده مردم در حفظ محیط زیست است.

[yasi]

خشکیدن 500هزار هکتار تالاب در مرز خوزستان و عراق

 

http://images.hamshahrionline.ir/images/position36/2012/8/12-8-11-932326.jpg

معاون سازمان محیط زیست کشور اعلام کرد که تالابهای مرزی بین ایران و عراق کاملا خشک شده که فقط 500هزار هکتار این تالابها در مرز استان خوزستان قرار دارد.

 

علی محمد شاعری با اشاره به شروع خشک شدن تالابهای کشور عراق از دهه 90 به دستور صدام برای مقابله با معارضان، گفت: تا سال 2003میلادی مساحت تالابهای عراق به حدود هزار کیلومترمربع کاهش یافت که این بهمعنای خشک شدن 90درصد از تالابهای این کشور در یک دوره 10ساله است. به گفته معاون محیطزیست سازمان حفاظت محیطزیست، پس از صدام احیای بخشی از تالابها شروع شد و قسمتهایی که احیا شد مجددا به کاربریهای کشاورزی تبدیل شد که بدینترتیب نزدیک به یک میلیون هکتار از تالابهای عراق تنها طی دو دهه گذشته خشک شد.

 

شاعری افزود: تالابهایی که در دو دهه گذشته هوای منطقه را فیلتر میکردند و نقش تعادلی در اکوسیستم عراق داشتند اکنون به محل انباشت ریزگردهایی تبدیل شده که با کوچکترین باد و توفان جابه جا میشوند. شاعری با اشاره به فعالیتهای ناکافی برخی کشورها در عراق بهمنظور مقابله با ریزگردها گفت: دولت عراق روش احیای تالابها را میداند و اکنون نوبت آن کشور است که با تأمین منابع، اقدامی عملی در اجراییشدن طرحها انجام دهد که متأسفانه دولت عراق اولویت چندانی برای احیای تالابها و بیابانزدایی قائل نیست.

 

معاون سازمان محیط زیست کشور با بیان اینکه تالابهای مرزی ایران و عراق به کلی خشک شده اند، تأکید کرد: 500هزار هکتار این تالابها که در استان خوزستان وجود دارد به صورت کامل خشک شده و بیشترین مشکل گردوغبار و ریزگردها نیز از همین تالابهای خشک شده است.

[yasi]

ادامه روند توسعه بيابانهاي كشور

 

تالاب بین المللی جازموریان خشک شد

 

http://images.hamshahrionline.ir/images/position36/2012/8/7-5.jpg

 

 

هفته گذشته رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در جمع نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به طور ضمنی سدسازی در حوزههای آبخیز بالادست را یکی از عوامل مهم در خشک شدن دریاچه ارومیه ذکر کرد و گفت:« به دلیل آنچه امروز سدسازی بر سر دریاچه ارومیه آورده، ساخت چند سد از دستور کار خارج شده ضمن آنکه بازنگری ساخت شماری از سدها در دستور کار دولت قرار گرفته است.»

 

اما به نظر میرسد برای پیشگیری از بروز فاجعه در سایر تالابها ضروری است مسئولان ذیربط با دستوری قاطع و صریح مانع ساخت آن دسته از سدهایی بشوند که در برخی حوزه ها سبب خشک شدن تالابها شده است. خشک شدن زاینده رود و باتلاق گاوخونی در پایین دست این رودخانه ، تبدیل شدن بختگان به شوره زار و خشک شدن پریشان دستاورد سدهایی از همین قبیل است؛ سدهایی که با وجود اعتراضات و انتقادات بیشمار صاحبنظران محیطزیست ، ساخته شد و این روند همچنان ادامه دارد.

 

اکنون هر روز که میگذرد نام یکی دیگر از تالابهای کشور در فهرست تالابهای خشک شده اعلام میشود کمااینکه تالاب (باتلاق) بینالمللی جازموریان هم به بیابانی خشک تبدیل شده است. این تالاب که روزگاری یکی از مهمترین ایستگاههای پرندگان مهاجر سیبری محسوب میشد امروز بهدلیل عدمرعایت حقابه و احداث سد در بالا دست هلیل رود به مرتع دامهای عشایر تبدیل شده است. باتلاق جازموریان در جنوب شرق استان کرمان و هم مرز با سیستان و بلوچستان این روزها حال و روز خوشی ندارد و سهم این حوزه آبریز از رودخانههای دائمی هلیل رود و بمپور که روزگاری این باتلاق را پر آب میکردند اکنون به صفر رسیده است و بهدلیل عدم بارندگی در این مناطق و خشکسالی 15ساله در کرمان، جازموریان که روزگاری میهمان انواع پرندگان کمیاب و از مهمترین اکوسیستمهای مهاجر پذیر پرندگان ایران محسوب میشد اکنون در بهترین حالت به چراگاهی برای دامهای عشایر و مردم محلی منطقه مبدل شده است.

 

حقابه جازموریان رعایت نمیشود

 

آنطور که در گزارش مهر آمده است کارشناسان محیطزیست عدمبارندگی 15ساله در این منطقه را در خشک شدن باتلاق و دریاچه جازموریان تأثیرگذار میدانند اما در این میان عدمرعایت حقابه باتلاق به دلیل احداث سد در بالا دست جازموریان از مهمترین دلایل بروز این فاجعه زیست محیطی محسوب میشود.

 

مهمترین رودخانه های تغذیهکننده این دریاچه رودخانههای دائمی هلیلرود و بمپور بوده است که در نهایت بهدلیل احداث سد در بالا دست رودخانه در شهرستانهای بافت و جیرفت و عدمرعایت حقابه جاموزیان، این باتلاق بهتدریج خشک شده است و هماکنون درصورت بارندگی بخشهایی از این منطقه حالت باتلاق مانند پیدا میکند اما امروزه دیگر خبری از دریاچه زیبای جازموریان نیست.

 

نماینده مردم پنج شهرستان جنوبی استان کرمان با هشدار درخصوص خشک شدن این دریاچه میگوید: این باتلاق بین استانهای کرمان و سیستان و بلوچستان قرار گرفته است که متأسفانه بهدلیل عدمرعایت آب ورودی به باتلاق به دلیل احداث سد در بالا دست بخش قابل توجهی از آن خشکیده است.

 

حجت الاسلام محمد رضا امیری با تأکید بر لزوم رعایت حقابه جازموریان به مهر گفت: خشکسالی در سالهای اخیر بر محیطزیست منطقه سایه افکنده است و خشک شدن این حوزه آبی که از مهمترین حوزههای آبریز جنوبشرق کشور محسوب میشود نیز حیات بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری در معرض خطر را تهدید میکند. وی ادامه داد: هم اکنون اکثر این باتلاق خشک شده است و از رودخانه های اصلی تأمین کننده آب جازموریان آبی به دریاچه این باتلاق ریخته نمیشود.

 

 

مدیرکل محیط زیست استان کرمان نیز دلیل خشک شدن باتلاق جازموریان را عدمبارندگی میداند و میگوید: خشک شدن این باتلاق حیات بسیاری از گونههای جانوری و گیاهی را با خطر مواجه کرده است. عباسعلی دامنگیر افزود: خشک شدن باتلاق موجب کوچ گونههای جانوری و نابودی گونههای گیاهی منطقه شده است. با وجود این همچنان جازموریان از مناطق اطراف مرطوبتراست و میتوان با تمهیداتی ازجمله ورود آب از رودخانه ها به این باتلاق امکان ادامه حیات جانوران را ایجاد کرد.

 

 

وی افزود: در حال حاضر جازموریان مکانی مناسب برای زیست هوبره که در معرض خطر نیز قرار دارد محسوب میشود. به گفته وی خشکسالی تأثیر زیادی بر محیطزیست استان کرمان گذاشته است و در برخی مناطق سعی شده با ایجاد آبشخور و حتی تغذیه جانوران امکان ادامه حیات آنها را فراهم کرد.

جنگلهای جنوب کرمان در معرض نابودی

 

از سوی دیگر محمد مراد کرمی، معاون حفاظت و امور اراضی منابع طبیعی جنوب کرمان به وجود 520هزار جنگل در جنوب کرمان اشاره کرد و گفت:محیطزیست جنوب کرمان یکی از مهمترین منابع جنگلهای انار شیطان در خاورمیانه است. وی خشکسالی و عدمبارندگی و در نتیجه شیوع آفت را از مهمترین دلایل در معرض نابودی قرار گرفتن جنگلهای شهرستانهای جنوبی کرمان عنوان کرد و افزود: جلوگیری از چرای بیرویه و آموزش به افراد بومی از یک سو و از سوی دیگر مبارزه بیولوژیک با آفات میتواند سهم عمدهای در حفظ منابع طبیعی جنوب کرمان داشته باشد.

[yasi]

تالاب بختگان ؛ دیروز، امروز

 

بخشی از منطقه بختگان که از سال 1347 تحت حفاظت بود در سال 1374 به پارک ملی ارتقا یافته است.

 

مجموعه بختگان در سال 1354 بهعنوان تالاب بینالمللی انتخاب شد. این پارک با مساحت 117047 هکتار در استان فارس قرار دارد. دامنه ارتفاعی 1560 تا 2480 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه 230 میلی متر و 15 سانتیگراد، سبب اقلیم خشک بیابانی معتدل در این پارک شده است.

 

پارک ملی بختگان شامل دریاچه بختگان و بخشی از اراضی کوهستانی و تپههای شمال آن است که داخل پناهگاه حیاتوحش بختگان قرار دارد. آب این دریاچه در مصب رودها شیرین ولی در بخشهای داخلی، لبشور تا شوراست. دریاچه بختگان با بیشینه عمق 2 متر، در سالهای پرباران با دریاچه طشک دریاچه واحدی را بهوجود میآورد.

 

گیاهان آبزی غوطهور متنوعی مثل جلبکها و دیاتومهها با تراکمی بالا در دریاچه میرویند.

 

بخش خشک پارک، رویشگاه گونههای بنه، بدام، کیکم، گز، قلیا، جگن، لوئی، نی، باریچه، آویشن، درمنه، گون، خارکو و قیچ است.

 

جزیرههای دریاچه، محل مناسبی برای زیست و تخمگذاری بسیاری از پرندگان مهاجر و بومی است. همین نکته سبب شد تا پارک ملی بختگان از سوی سازمان بینالمللی حیات پرندگان بهعنوان یک زیستگاه با اهمیت شناخته شود.

 

برخی گونههای مهم جانوری این پارک عبارتاند از: بز، پازن، قوچ و میش، پلنگ، کاراکال، اردک، فلامینگو، گراز، گربه وحشی، پلیکان سفید، اردک بلوطی، هوبره، کرکس، درنا، بوتیمار، چنگر، ماهی کپور، اردک سرسفید، اردک مرمری، بوتیمار کوچک، حواصیل زرد، بحری، بالابان، جغد کوچک و شاهین.

 

تنوع و تراکم فیتوپلانکتونها و زئوپلانکتونها در آب این دریاچه شرایط مناسبی برای میگوی آرتیما فراهم ساخته است.

 

متأسفانه طی سالهای اخیر بهدلیل عدم رعایت حق آب زیستمحیطی و احداث سد در بالادست این تالاب، این زیست بوم بینظیر در آستانه فاجعه قرار گرفته به طوریکه سال گذشته هزاران فلامینگو در این تالاب قربانی شدند.

[yasi]

شكارچيان متخلف مازندران ، امان پرندگان مهاجر را بريده اند

 

 

 

استمداد برای نجات هزاران قوی زیبا در سرخرود

 

 

http://images.hamshahrionline.ir/images/position36/2013/2/13-2-6-848107-3.jpg

 

 

قوهای مهاجر با کمبود غذا مواجه هستند. آنطور که فعالان محیط زیست می گویند پرندگان مهاجر امسال نیز به جای آنکه در پناهگاه حیات وحش میانکاله فرود آیند بهدلیل ناامنی و جولان شکارچیان متخلف در این پناهگاه، ناگزیر در منطقه فریدونکنار و سرخرود مازندران فرودآمدهاند اما منطقه فریدونکنار و سرخرود هم چندان امن نیست.

 

با وجود این، شماری از دوستداران حیات وحش به کمک مسئولان محلی محیطزیست تلاش میکنند از یک سو، امنیت این پرندگان و ازسوی دیگر غذای آنها را تأمین کنند. هرچند شماری از کارشناسان محیط زیست با این توجیه که طبیعت کار خودش را میکند، معتقدند نباید به پرندگان مهاجر یاری رساند اما این دیدگاه زمانی قابل تأمل است که ایستگاه های زمستانگذرانی پرندگان از دخالت های انسانی غیرمسئولانه در امان مانده باشد، از شکارچیان متخلف خبری نباشد و درنهایت پرندگان کوچنده امنیت داشته باشند اما اکنون پرندگان مهاجر نه در ایستگاه های زمستانگذرانی امنیت دارند و نه غذایی مییابند.

 

 

قوهای بی پناه

 

 

خبرگزاری سبزپرس دیروز در گزارشی اعلام کرد که قوهای مهاجر امسال هم در ادامه زمستانهای سه سال گذشته برای چهارمین سال به منطقه فریدونکنار و سرخرود مازندران آمده اند البته با دو تفاوت عمده؛ یکی اینکه امسال قوها یک ماه زودتر به این منطقه مهاجرت کردهاند و دوم اینکه برخلاف سالهای قبل که به مرور به جمعیتشان اضافه میشد این بار یکباره بیش از سه هزار بال قو در شالیزارهای منطقه فرود آمده اند و سپس در کمتر از یک هفته این جمعیت به بیش از پنجهزار بال از سه گونه قوی فریادکش، گنگ و کوچک رسیده که این پدیده، صحنه شگفت انگیز و در عین حال نگرانکنندهای را در این منطقه پدید آورده است و احتمال میرود که در آینده نزدیک تعداد بیشتری نیز به جمعیت فعلی اضافه شوند. شالیزارها زیستگاه طبیعی این پرندگان نیستند و به احتمال بسیار زیاد این قوها به دلیل ناامنی و حضور دائمی شکارچیان در زیستگاههای طبیعی مانند تالاب بین المللی و پناهگاه حیات وحش میانکاله وادار به ترک آنجا و انتخاب این شالیزارها برای زمستانگذرانی شده اند و طبیعتا این شالیزارها ظرفیت تأمین غذا برای قوها را نخواهند داشت.

 

این درحالی است که این منطقه به دلیل حضور صیادان محلی بیشمار که عمدتا به وسیله تورهای هوایی پرندگان مهاجر را شکار میکنند برای قوها و سایر پرندگان مهاجر ناامن است. قوها برای سال چهارم این محدوده کوچک (شالیزارهای روستای وزرا محله واقع در شهر سرخرود حدفاصل محمودآباد و بابلسر) را برای زمستانگذرانی انتخاب کرده اند.

 

درحال حاضر شالیزارهای منطقه سرخرود مملو از قوهای سرمازده و گرسنه است اما فقط بخش کوچکی از شالیزارهای این منطقه امنیت لازم را برای حضور قوها دارند و آن شالیزارها واقع در روستای وزرا محله اند. علاقه مندان محیط زیست تلاش میکنند علاوه بر تأمین غذا برای قوها امنیت منطقه را برای حفاظت از قوها تأمین کنند تا این پرندگان مهاجر نیاز به جابهجایی از این محدوده امن و پرواز به سایر نقاط را نداشته باشند. منطقه سرخرود که محل تمرکز اصلی قوهاست زیرنظر اداره محیط زیست محمودآباد قرار دارد.

 

 

تلاش مسئولان محلی برای حفاظت از قوها

 

 

آنطور که در گزارش سبزپرس آمده است اداره محیط زیست سرخرود در حال حاضر به جز مدیر اداره دو کارمند دارد که هر دو نفر به همراه مدیرشان به شکل شبانهروزی و حتی روزهای تعطیل برای حفظ قوها تلاش میکنند. این تلاش های قابل تحسین یکی از مهم ترین عوامل مصون ماندن قوهای مهاجر است. گفتنی است مساحت حوزه استحفاظی این اداره با سه نفر کارمند بیش از ٥٠٠ هزار هکتار است.

 

متأسفانه با وجود همه تلاشها گزارشهایی در دست است که نشان میدهد شماری از این پرندگان توسط شکارچیان متخلف شکار شدهاند و این روند همچنان ادامه دارد زیرا شماری از قوهای مهاجر برای جستوجوی غذا به اطراف پرواز میکنند و در نتیجه صید متخلفانه میشوند. تاکنون تعدادی از متخلفین توسط مأموران شناسایی و دستگیر شدهاند.

 

در ادامه این گزارش از علاقه مندان محیط زیست درخواست شده همچون سال گذشته فعالان و دستاندرکاران کمک رسانی به قوهای مهاجر را یاری کنند. گروههای مستقر در منطقه میگویند قوها هیچ منبع غذایی ندارند و درصورت ادامه گرسنگی علاوه بر پراکندهشدن در مناطق ناامن اطراف، هر روز بر شمار قوهای ضعیفی که به مرور توانایی پرواز خود را از دست میدهند افزوده میشود. با وجود این، بهدلیل غذارسانی بموقع تاکنون تعداد بسیار کمی از قوها ضعیف یا بیمار شده اند و آمار تلفات تاکنون بسیار کم بوده است اما قوهای مهاجر همچنان نیازمند غلات هستند. یادآور میشود سال گذشته ١٤ تن غلات که بخشی از آن به همت دوستداران محیط زیست و بخش قابل توجهی از آن توسط اداره حفاظت محیط زیست استان مازندران و شهرداری سرخرود تأمین شده بود صرف تغذیه قوها شد. براین اساس انتظار میرود امسال نیز قوهای مهاجر به کمک علاقه مندان محیط زیست با سلامت زیستگاه زمستان گذرانی خود را ترک کنند.

 

[yasi]

[h=2] خشک شدن تالاب آق گل همدان پرندگان را آواره کرد

[/h] http://images.hamshahrionline.ir/images/position36/2014/4/811.gif.jpg

 

مدیرکل حفاظت محیط زیست همدان گفت: خشک شدن تالاب آق گل همدان موجب تغییر مسیر حرکت پرندگان مهاجر در فصل بهار شده است.

 

 

به گزارش ایرنا، "قربانعلی محمد پور" روز دوشنبه گفت: پرندگان به یکباره و در یک زمان مشخص اقدام به مهاجرت نکرده بلکه بر حسب نوع رفتار در برهه های مختلف زمانی اقدام به سفر میکنند.

 

 

با توجه به شرایط اقلیمی همدان و سردسیر بودن این منطقه، زمان حضور پرندگان مهاجر در تالاب های همدان از یکم اردیبهشت آغاز و تا پانزدهمین روز اردیبهشت ماه ادامه دارد.

 

 

وی تاکید کرد: برخی از پرندگان شامل حواصیل و آبچیلک و سرسبز که بدنی مقاوم در مقابل سرما دارند، در فصل زمستان نیز میهمان همدانی ها هستند ولی سال گذشته به علت یخ زدگی سطح تالاب ها در این استان حضور نیافتند.

 

 

مدیرکل حفاظت محیط زیست همدان گفت: پرندگان مهاجر حرکت خود را از سیبری آغاز کرده و بعد از ورود به ایران از سمت تالاب شادگان به استانهایی همچون فارس، همدان و زابل تغییر جهت میدهند.

 

 

تالاب آق گل هر ساله پذیرای شمار زیادی از پرندگان مهاجر بود ولی به علت خشکسالی، دیگر پرندگان در این منطقه حضور نیافته بلکه تالاب شیرین سو همدان را برای اتراق انتخاب کرده اند.

 

 

ماندگاری پرندگان با توجه به مولفه هایی همچون شرایط جوی، مقدار غذا و شرایط زیستگاه متغیر است و طبق بررسیهای صورت گرفته پرندگان مهاجر 15 تا 20 روز در تالاب شیرین سو حضور دارند.

 

 

پرندگان مهاجر علاوه بر تالاب شیرین در کنار سدها و دو رودخانه گاماسیاب و خرم رود این استان نیز حضور دارند ولی مابقی تالاب ها به علت وسعت کم پذیرای پرندگان در این فصل نیستند.

 

 

محمد پور گفت: هر ساله 70 تا 90 گونه پرنده آبزی، کنار آبزی و وابسته به تالاب نظیر عقاب دریایی (ماهیگیر)، پلیکان و درنا معمولی با آغاز فصل مهاجرت در تالاب های این استان حضور می یابند.

 

 

استان همدان دارای 27 تالاب مصنوعی و طبیعی با چشم انداز مناسبی برای زیستگاه پرندگان و گونه های مختلف آبزی است که حفر چاه های غیر مجاز و برداشت بی رویه آب موجب خشک شدن تالاب های منطقه شکار ممنوع آق گل، پیرسلمان و تالاب چم (چشم) شور در این استان شده است.