هو الحسیب

[negar]

حکایت

درویشی کودکی داشت که از غایت محبّت، شب پهلوی خودش خوابانیدی

شبی دید که آن کودک در بستر می نالد و سر بر بالین می مالد

گفت: ای جان پدر چرا در خواب نمی روی؟

گفت: ای پدر! فردا روزِ پنج شنبه است و درس های یک هفته پیشِ استاد عرضه می باید

از بیم در خواب نمی روم مبادا که درمانم

آن دوریش صاحب حال بود. این سخن بشنید نعره ای زد و بی هوش شد

 

چون با خود آمد گفت: واویلا، وا حَسْرَتا

کودکی که درسِ یک هفته پیش معلّم عرض باید کرد شب در خواب نمی رود

پس مرا که اعمالِ هفتاد ساله در روز مظالم بر خدایِ عالم الاَسرار عرض باید کرد

حال چگونه باشد؟

 

قالَ رَسُولُ الله صلى الله علیه وآلهحاسِبُوا اَنْفُسَکُمْ قَبْلَ اَنْ تُحاسَبُوا

به محاسبه نفس خویش بپردازید پیش از آنکه حساب رسى شوید