نظريه پردازان مرمت شهري

[صفورا1111]

کاميلو بويتو

او کسی است که با ارزش گذاری بر بافتهای کهنه به منزله اسناد تاريخی باور دارد. هسته اصلی سخن او را احياء مجدد فعاليت بناها و بافت های کهن تشکيل می دهد. به اعتقاد او " بناهای تاريخی مرزهای زمان را پشت سر گذارد و هميشه نقش فعالی در زندگی مردم به عهده گيرد." ( اشاره به اصل معاصرسازی که از دهه 60 قرن بيست ميلادی در سطح وسيعی در دستور کار قرار گرفت) او دو نظريه مطرح می کند و اشاره به جايگزينی مفاهيم معماری به جای ويژگی های شکلی و سبکی دارد و نظريه دوم او بر اين امر که مجموعه های تاريخی و بناها , نقش فراتر از زمان را ايفا می کنند,تاکيد دارد. و در اين زمينه اصول دستورالعمل های 8 گانه ای را که بعدها ماه اصلی تدوين منشور آتن ( در بخش مرمتی) گشت , عنوان می دارد که به اختصار شامل اين موارد می شود:

- تفاوت در سبک قديم و سبک به کار گرفته شده در لحظه باز زنده سازی

- تفاوت بين فنون و مصالح به کار گرفته شده

- عدم تکرار جزئياتی چون سطوح تزئينی يا کنجها در بخش های مرمت شده برای جلوگيری از تداخل بين آنچه که بود و آنچه که در مرمت انجام گشته است.

- ايجاد نمايشگاه يا موزه از عناصر و قطعات موضوع مورد مرمت که در امر مرمت , مجدد به کار گرفته نشده اند.

- حک تاريخ مرمت.