درمان شب ادراری در کودکان

[yasi]

[h=1]درمان شب ادراری در کودکان

[/h]

http://img1.tebyan.net/big/1385/08/1069917325132212914224221610612657961047.jpg

[h=2]این بیماری ممکن است با چه بیمارهایی اشتباه گرفته شود؟[/h]این بیماری با بیماریهای زیر میتواند اشتباه شود:الف- انسداد قسمت تحتانی دستگاه ادراریب- عفونت (عفونت مزمن دستگاه ادراری که انسداد در آن نقش ندارد و معمولاً موجب تکرر ادرار در طول روز، شب و درد موقع دفع ادرار میشود)ج- بیماریهایی با ریشه عصبی؛ بچهای که از ناهنجاریهای طناب خاجی یا ریشههای نخاعی رنج میبرد، ممکن است در طول روز یا شب کنترل ناقصی روی ادرار خود داشته باشند.

[h=2]عوارض آن چیست؟[/h]عوارض شبادراری میتواند به دو شکل عوارض زوددرس و دیررس مشاهده شود.در مورد عوارض زودرس یا شبادراری فونکسیونل، مسائل به صورت روانی تظاهر مییابند، نه عضوی و بیشتر در سنین ورود به مدرسه تشدید میشود.عوارض دیررس گاها اتفاق میافتد و معمولاً در سنین بالاتر دیده میشود. مثلاً فرد بالغ تحت فشارهای روانی، دچار تکرر ادرار شبانه میشود، بدون آنکه در روز مشکلی داشته باشد.همچنین تکرار ادرار شبانه میتواند تظاهری از شبادراری در دوران بلوغ نیز باشد.چنان که شبادراری تا بعد از سن 3 سالگی وجود داشته باشد، بایستی به فکر درمان بیماری افتاد.

[h=2]اقدامات درمانی آن چیست؟[/h]اقدامات درمانی برای بیماران مبتلا به شبادراری میتواند به دو شکل دارودرمانی و روان درمانی انجام گیرد:در دارو درمانی، داروی انتخابی برای این بیماری قرص ایمی پرامین میباشد که بر روی حدود 70- 50 درصد بیماران موثر است و بهعنوان داروی انتخابی تجویز میشود. این دارو را با دوز 25میلیگرم موقع خواب شروع میکنند و در صورت لزوم تا 50 میلیگرم قابل افزایش میباشد. البته در دارودرمانی، داروهای موثر دیگری هم وجود دارد.

روان درمانی یا سایکوتراپی که گاها از طرف پزشک متخصص توصیه میشود، برای بعضی کودکان مبتلاً به شبادراری و والدین آنها میتواند اثرات مطلوبی داشته باشد.

[h=2]چه توصیههایی به والدین کودکان مبتلا به شبادراری دارید؟[/h]والدین باید تنش و اضطراب کودکان خود را تا حد امکان کاهش دهند. از سختگیریهای بیمورد پرهیز کنند و در صورت نیاز کودک خود را جهت مشاوره ی روانپزشکی، نزد روانپزشک ببرند.از سایر اقدامات موثر این است که بعد از صرف شام، مصرف مایعات را در کودک کاهش دهند تا در موقع خواب مثانه کودک کاملاً خالی باشد.در صورت امکان قبل از زمان معمول خیس کردن، کودک را بیدار کنند تا در توالت ادرار کند. بدین وسیله کودک عادت می کند تا در ساعتهای بهخصوصی، حتی در شرایط عدم پر بودن کامل مثانه، جهت تخلیه ادرار به دستشویی مراجعه کند.

[h=2]توصیه شما به این مادر عزیز چیست؟[/h]توصیه میشود که محیطی امن و راحت در منزل برای کودک ایجاد کنند و به هیچوجه کودک را تنبیه نکنند تا کودک احساس گناه و عدم امنیت نکند.همچنین در صورت لزوم جهت مشاوره روانپزشکی به روان پزشک مراجعه کنند و در نهایت سونوگرافی از سیستم ادراری، همراه با کشت و آنالیز ادرار در آزمایشگاه برای کودک ضروی است.

 

تبیان

[yasi]

[h=1]شب ادراری كودكان

[/h]اگرچه بیشتر كودكان تا سن سه تا چهار سالگی به خوبی یاد می گیرند كه ادرار و مدفوع شان را كنترل كنند، اما عده كمی از آنها چنین توانایی مهمی را به دست نمی آورند.

http://img1.tebyan.net/big/1386/05/2164236901064150182222101225250123203179173.jpg

آمارها نشان می دهند كه حدود هشت درصد از كودكان شش تا هشت ساله شبها جای خود را خیس می كنند كه این مسئله مشكل و دردسر بزرگی را برای خانوادههای آنها ایجاد می كند. متأسفانه كمتر خانوادهای هست كه بداند با چنین كودكانی چگونه باید رفتار كرد و تا كنون آموزشهای مناسبی در این زمینه ارائه نشده است.

[h=2]علل شب ادراری کودکان

[/h]علل زیادی برای شب ادراری كودكان ذكر شده است. به طور مثال در برخی موارد حجم مثانه فرزند شما كوچك تر از آن است كه بتواند ادرار تولید شده در طول شب را در خود جای دهد و این مسئله باعث می شود كه بالاخره در زمانی از شب، ادرار از آن سرازیر شود.

یكی دیگر از علل ناتوانی كودكان در نگه داشتن ادرار، این است كه قادر به اعلام وضعیت خود نیستند. در اصل آنها نمی توانند به والدین خود خبر دهند كه زمان ادرار كردن آنها فرارسیده است و دیگر تحمل نگه داشتن خود را ندارند.

اما عامل سوم، استرس است. در چنین مواردی، وجود یك استرس ناگوار برای كودك موجب می شود كه ادرارش سرازیر شود.

تا اینجا تمام عللی كه گفته شد، با بیماری خاصی ارتباط نداشتند، ولی باید گفت كه در برخی از موارد، شب ادراری كودك ناشی از بیماریهایی است كه ریشه در بدن و جسم كودك دارد. تا زمانی كه این بیماریهای جسمانی درمان نشوند، شب ادراری كودك قطع نخواهد شد. به طور مثال كودكی را در نظر بگیرید كه به یك عفونت ادراری یا یك ناهنجاری تكاملی در مجاری ادراری مبتلاست، مثلا یك مجرای فرعی به نام فیستول بین مثانه و پوست او وجود دارد. در این موارد تا زمان برطرف نشدن این بیماری، عدم كنترل ادرار ادامه پیدا می كند.

[h=2]شب ادراری اولیه یا ثانویه

[/h]پزشكان شب ادراریهای كودكان را به دو نوع تقسیم می كنند: اولیه و ثانویه.

اگر كودك تا كنون هیچگاه این قدرت را به دست نیاورده باشد كه ادرار خود را كنترل كند، به این شب ادراری نوع اولیه می گویند.

اما اگر برای مدتی كه حداقل سه تا شش ماه طول می كشد، كودك توانایی حفظ ادرار را داشته، اما بعداً دوباره این توانایی را از دست داده است، به آن شب ادراری ثانویه می گویند.

همانطور كه گفته شد، كودك باید حداكثر تا سن سه تا چهار سالگی كنترل ادرارش را به دست آورد. اگر كودكی نتوانست تا این سن بر شب ادراری غلبه كند، باید گفت كه حتی بدون درمان هم با گذشت هر یك سال از عمرش، تا حدود 15 درصد برطرف شدن بیماری و كنترل ادرار وجود دارد.

پس اولین توصیه ما این است كه حتی اگر كودك شما بعد از سه تا چهار سالگی شب ادراری دارد، هیچگاه به خود و خانواده استرس وارد نكنید و نگران نباشید. ممكن است طی سالهای آینده كودك به طور خود به خود و حتی بدون درمان بهبود پیدا كند. مطمئن باشید كه وارد آوردن فشار و استرس یا تنبیه كودك فقط شرایط را بدتر خواهد كرد.

 

تبیان