رفتن به مطلب

منظور از جنگ سایبری چیست؟


ALI

ارسال های توصیه شده

برخی حوزهی مجازی را پنجمین حوزه از نبرد میدانند. تحلیلگران نظامی، حوزهی مجازی را به عنوان یک دامنهی جدید در حوزهی جنگ به رسمیت شناختهاند که اهمیت آن در حال حاضر در حال فزونی گرفتن از سایر حوزههاست. وجود نداشتن قوانین بینالمللی باعث شده که هر کشوری به خود اجازه دهد تا برضد کشور دیگر وارد جنگ مجازی شود…

 

http://www.pazhoheshkade.ir/wp-content/uploads/122919_563.jpg

فضای مجازی فضایی است که قوانین خاص خود را دارد. امروزه تهدیدها در قالب شبکههای رایانهای و مخابراتی رو به افزایش است. بخشهای کلیدی اقتصاد تمامی کشورها در حال حاضر، از جمله امکانات دولتی و خصوصی، بانکداری و امور مالی، حملونقل، تولید، پزشکی، آموزش و پرورش و دولت، همگی برای انجام عملیات روزانه وابسته به رایانه هستند. فضای مجازی ابزاری برای قدرت و ثروت است. اگر از آن استفاده نکنیم دیگران از آن استفاده خواهند کرد و آن هم برضد ما. گاهی به دلیل ناشناخته بودن منبع حمله؛ فضای مجازی به مکانی ایدهآل برای جنگ تبدیل شده است. برآورد سال گذشته نشان میدهد که دولت آمریکا از محل حملات سایبری در جهان، ۱۰۰ میلیون دلار خسارت دیده است.

جنگ مجازی اشاره به درگیریها در فضای مجازی با اهداف سیاسی و ایدئولوژیک دارد. این مفهوم به جنگ اطلاعاتی اشاره دارد، درست به مانند جنگی واقعی که البته در مورد انگیزههای این جنگ و جنگ واقعی اختلاف نظر وجود دارد. تعریف دقیق جنگ مجازی به «اقدامهای انجام شده توسط دولت یک کشور و سایر افراد به منظور نفوذ در رایانهها و شبکههای سایر کشورها جهت اقدامهای تخریب و آسیب اشاره دارد که این روش از راه روشهای الکترونیکی صورت میگیرد.» کشورهایی با فناوری و متخصصان عقب مانده از قافلهی جهانی، بازندهی جنگ مجازی هستند. این جنگ میتواند اقتصاد را فلج کند، موجب درگیریهایی در داخل و خارج کشورها گردد و بهرهوری نیروی نظامی را کاهش دهد.

هدف از حملهی سایبری، دستیابی به اطلاعات سایر کشورها، ایجاد وقفه در تجارت و یا ایجاد خدشه در زیر ساختها مانند: «آب، برق، حملونقل و…» به نحوی که هزینههای اقتصادی را افزایش دهند. در ۵ سال گذشته میزان حملات سایبری در سطح جهان بسیار افزایش یافته است.

نقطهی شروع برای جنگ مجازی را جنگ «بالکان» میدانند که نیروهای متخاصم سعی در نفوذ به اطلاعات یکدیگر داشتهاند. امروزه رشد شبکههای رایانهای بسیار سریعتر از رشد نرمافزارهای امنیتی مرتبط به آنهاست.

هنوز زیر ساختهای کافی برای جلوگیری از حملات سایبری در سیستمهای رایانهای کشورها تعبیه نشده است. فضای مجازی به یک مکان بالقوه برای جرایمی این چنینی تبدیل شده است. میلیاردها دلار بدون کمترین امنیتی در فضای سایبر روزانه جابهجا میشوند و بخشی از مهمترین اطلاعات دولتی و شخصی بدون کمترین امنیتی در فضای مجازی وجود دارند که خطر حملات سایبر را افزایش میدهند.

برخی حوزهی مجازی را پنجمین حوزه از نبرد میدانند. تحلیلگران نظامی، حوزهی مجازی را به عنوان یک دامنهی جدید در حوزهی جنگ به رسمیت شناختهاند که اهمیت آن در حال حاضر در حال فزونی گرفتن از سایر حوزههاست. درست به مانند ابعاد دیگر درگیری نظامی مانند، زمین، دریا، هوا و فضا.

وجود نداشتن قوانین بینالمللی باعث شده که هر کشوری به خود اجازه دهد تا برضد کشور دیگر وارد جنگ مجازی شود. در حال حاضر کشور ایالات متحده در جهان مرکز فرماندهی فضای مجازی را در پنتاگون راه اندازی کرده است که هدف از ایجاد آن حمله به شبکههای سایر کشورها و دفاع در مقابل حملات مجازی است. همچنین آژانس امنیت اطلاعات و شبکهی اروپا نیز چنین مرکزی است.

در سال ۲۰۱۱م. مجلهی «اکونومیست» نوشت که چین برنامهی ویژهای دارد تا در نبرد اطلاعاتی قرن بیست و یکم، پیروز گردد. همچنین این مجله بیان داشت که سایر کشورها مانند اسراییل، روسیه و کره شمالی برنامهی ویژهای برای جنگ مجازی دارند که در این بین باید گفت که ایران دومین قدرت بزرگ در عرصهی نبرد مجازی است. گویا این جنگ خیلی وقت است که برضد کشور ما شروع شده است. هنوز اخبار مبتنی بر حملهی ویروس «استاکس نت» به تأسیسات اتمی نطنز از سر زبانها نیفتاده بود که خبر مربوط به حملهی ویروس «فلیم»بر صدر اخبار جای گرفت.

در ابتدا بیان شد که این ویروس یک ویروس جاسوسی است اما اکنون با اطلاعات به دست آمده بیان میشود که این ویروس در واقع هدف خرابکاری داشته است. خرابکاری یکی از اهداف جنگ سایبری است. در سال ۲۰۱۲م. «نیویورک تایمز» گزارش داد که اوباما رئیسجمهور ایالات متحده دستور حملهی سایبری به تأسیسات اتمی ایران را صادر کرده است.

http://www.pazhoheshkade.ir/wp-content/uploads/11111.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

انواع تهدیدهای مختلف ناشی از جنگ سایبر

۱- جاسوسی و نقض امنیت ملی؛

جاسوسی سایبر به عملی اشاره دارد که به منظور به دست آوردن اسرار (حساس، اختصاصی و یا اطلاعات طبقهبندی شده) از افراد، رقبا، گروهها، دولتها و دشمنان، برای استفادهی نظامی، سیاسی یا اقتصادی با استفاده از روشهای بهرهبرداری غیر قانونی در اینترنت، شبکه، نرمافزار و یا رایانه صورت می گیرد.

۲- خرابکاری؛

فعالیتهای نظامی که با استفاده از ماهواره و رایانه برای اختلال در تجهیزات دشمن صورت میپذیرد، خرابکاری نام دارد.زیرساختهای برق، آب، سوخت، ارتباطات، حملونقل و … ممکن است در جنگ مجازی در معرض خطر باشند. سایر تهدیدها میتواند شامل سرقت اطلاعات کارتهای اعتباری، اختلال در برنامهی قطارها و یا حتی بازار سهام باشد.

۳- شبکهی برق.

شبکههای انتقال برق به دلیل وابستگی به فضای مجازی و اینترنت از مهمترین هدفها در جنگ مجازی محسوب میشوند. در سال ۲۰۰۹م. دولت ایالات متحده بیان داشت که دولتهای چین و روسیه قصد داشتند تا با نفوذ نرمافزاری در شبکههای برق در این کشور در آن اختلال ایجاد کنند. از سوی دیگر و در نقطهی مقابل نیز حملات نظامی به شبکههای انتقال برق برای از کار انداختن اینترنت از موارد مورد توجه در جنگ مجازی است.

انگیزههای جنگ سایبر

۱- مقاصد نظامی؛

درست مانند جنگ واقعی در اینجا بر خلاف ۴ رکن دیگر جنگ که پیشتر بیان داشتیم، این جنگ در سایهی فضای مجازی صورت میپذیرد. در اینجا به یک مرکز فرماندهی جنگ سایبر نیاز است و نیازمند سلاحهایی مجازی و دفاعی هستیم تا جلوی حمله گرفته شود و ما نیز قادر به حملهی متقابل باشیم.

۲- اهداف غیر نظامی؛

این امر عبارت از اختلال در سرویس دهندهی وب، سیستمهای اطلاعات سازمانی، سیستمهای سرور، لینکهای ارتباطی، تجهیزات شبکه و رایانههای رومیزی و لپتاپهای خانگی و امور تجاری است که گاهاً برای کسب انگیزههای تجاری رقابتی و یا مالی صورت میپذیرد و گاهی نیز خرابکاری به دلیل صرفاً سرگرمی است.

۳- اهداف شخصی.

باید باور کرد که بیش از ۹۰درصد حملات سایبر برای اهداف شخصی صورت میگیرد. بسیاری از حملات برای جلب توجه رسانهها انجام میشود. شرکت (McAfee) میگوید، روزانه با میلیونها جنبه از این نوع حملات سایبر توسط نرمافزارهای امنیتیاش روبهرو میشود.

نمونههایی از جنگ مجازی

- در سال ۲۰۰۶م. در جریان جنگ حزبالله و اسراییل، دولت صهیونیستی اعلام کرد که مورد حملات سایبری سازمان یافته از طرف کشورهای خاورمیانه و روسیه قرار گرفته است.

- در سال ۲۰۰۷م. این بار کشور «استونی» بود که خبر از حملهی سایبری به خود داد. هدف این حمله گویا رسانهها، بانکها و وزارتخانههای کشور استونی بودند که از سوی سروری در روسیه مورد حمله قرار گرفتند.

- در سال ۲۰۰۷م.، تارنمای انتخابات کشور «قزاقستان» در جریان یک حملهی سایبری از کار افتاد.

- در سال ۲۰۰۸م.، سایتهای کشورهای روسیه، گرجستان و آذربایجان در جریان درگیریها در اوستیای جنوبی مورد حملهی هکرها قرار گرفتند.

- در سال ۲۰۰۹م.، حملات گستردهای به بخشهای دولتی، رسانهای و تارنماهای مالی دو کشور ایالات متحده و کره جنوبی صورت پذیرفت. در حالی که همه به راهاندازی حمله از سوی کره شمالی نظر داشتند یک تحقیق نشان داد که با کمال تعجب حمله از یک سرور ناشناخته در بریتانیا بوده است.

- در ماه می ۲۰۱۰م.، در پاسخ به حملهی سایبری هند، تارنماهای سازمان موشکی هند، بنیاد ملی علوم هند، دفتر چندین حزب و … مورد حملهی هکرهای پاکستانی قرار گرفتند.

- در سپتامبر ۲۰۱۰م.، تأسیسات اتمی کشورمان توسط ویروس استاکس نت مورد هجوم قرار گرفت. این ویروس یکی از پیشرفتهترین ویروسهای رایانهای بود و برگ جدیدی را در مبارزههای سایبری گشود.

- در سال ۲۰۱۰م. دوباره دولت انگلیس اعلام کرد که در هر ماه، هدف بیش از ۱۰۰۰ حملهی سایبری قرار میگیرد.

- در ژوئیهی ۲۰۱۱م. تارنمای شرکت ارتباطاتی (SK) کره جنوبی هک شد و اطلاعات شماره تلفن، پستهای الکترونیک و آدرس منزل ۳۵ میلیون نفر دزدیده شد.

- در اکتبر ۲۰۱۱م.، دولت آمریکا پذیرفت که کنترل هواپیمای جاسوسی خود را در یک حملهی سایبری از سوی ایران از دست داده است.

- در سال ۲۰۱۲م. بیان شد که هند اطلاعات کمیسیون دوجانبهی اقتصادی بین چین و آمریکا را هک کرده است. گویا اطلاعات هک شده شامل تبادلات پستهای الکترونیک بین اعضای کمیسیون دوجانبه بوده است.

مهمترین مسئله در این بین، این است که حملات سایبری برای مهاجم ارزان تمام شده ولی دفاع در برابر این حملات بسیار گران تمام میشود.

تلاشها برای پیشگیری

شاید اولین سازمان بینالمللی سازمان همکاریهای شانگهای باشد که جنگ مجازی را به عنوان عامل مخرب برای اخلاق، معنویت و فرهنگ از سوی مهاجمان تعریف کرده است. در سپتامبر ۲۰۱۱م. کشورهای عضو پیشنهاد تدوین شاخصهای بینالمللی برای یک سند جامع امنیت اطلاعاتی را به دبیر کل سازمان ملل ارائه دادند. این طرح از سوی کشورهای غربی حمایت نگردید. رویکرد کشورهای غربی بیشتر بر جنبههای اقتصادی متمرکز بود.

در حال حاضر پروژهای توسط دکتر (Alexander Merezhko) استاد حقوق بینالملل در حال تدوین برای ارائه به سازمان ملل است. طبق این سند جنگ مجازی به معنای استفاده از اینترنت و فناوریهای وابسته به آن توسط یک دولت، برضد منافع اقتصادی، سیاسی، فناوری و اطلاعاتی یک حاکمیت دیگر است. وی بیان میدارد که اینترنت میراث مشترک بشری است و باید از جنبههای نظامی مصون بماند.

جنگ در فضای مجازی تا حد زیادی به ضعف سیستم دفاعی مورد حمله قرار گرفته بستگی دارد. این جنگ ابهامهایی همچنین در مورد شخص حمله کننده دارد که به واقع چه کسی حمله را آغاز میکند. همانگونه که شبکههای رایانهای به عنوان مهمترین عامل برای قدرت اقتصادی و حتی نظامی کشورها تبدیل شدهاند، همچنین آنها به مأمنی برای تهدیدهای بالقوه نیز تبدیل شدهاند. از طرفی فضای مجازی میتواند به عنوان یک کمک برای حملات نظامی فیزیکی در نظر گرفته شود.

مشکل بزرگ این است که شبکهها به هم متصل هستند. اگر یک رایانهی خانگی هم در یک کشور سیستم دفاعی ضعیفی داشته باشد، ممکن است از راه این رایانه بتوان به سایر رایانههای آن کشور هم دسترسی پیدا کرد. امروزه میزان استفاده از رایانههای شخصی با سرعت زیادی در حال پیشرفت است. در جنگ واقعی همه چیز قابل پیشبینی است. میزان خسارتی که یک بمب میتواند وارد کند و خسارتهای احتمالی مالی و جانی، اما در جنگ مجازی هیچ خسارتی قابل پیشبینی نیست.

جنگ اطلاعاتی با انقلاب اطلاعات ظهور پیدا کردهاست. این انقلاب به دلیل دامنه وسیع و تاثیرات گسترده آن میتواند سبک نوینی از جنگ را ارائه بدهد.

مارتین لیبیکی، از محققان برجسته موسسه مطالعات استراتژیک در دانشگاه دفاع ملی، در کتاب «جنگ اطلاعاتی چیست؟» مینویسد «تلاش برای درک مفهوم جنگ اطلاعاتی مانند این است که چند نفر نابینا بخواهند با لمس کردن بخشهای مختلف یک فیل بگویند که این موجود چیست. جنگ اطلاعاتی نیز شامل بخشهای مختلف و متعددی م یشود.» تلاش برایداشن نگرش جامعه نگرانه در تعریف جنگ اطلاعات نکته ایست که باید حتماً به آن توجه شود.

مگان برنز در سال ۱۹۹۹ با نگرشی کلی تریف زیر را ارئه میدهد «جنگ اطلاعاتی طبقه یا مجموعهای از تکنیکها شامل جمع آوری، انتقال، حفاظت، ممانعت از دسترسی، ایجاد اغتشاش و افت کیفیت در اطلاعات است که از طریق آن یکی از طرفین درگیر بر دشمنان خود به مزیتی چشمگیر دست یافته و آن را حفظ میکند.»

مارتین لیبیکی ضمن وفادارماندن به تعریف کاملاً نظامی از جنگ اطلاعاتی هفت شکل مختلف جنگ اطلاعاتی را به شرح زیر نام میبرد

• جنگ فرماندهی و کنترل که هدف آن قطع کردن سر دشمن، یعنی از بین بردن مغز متفکر دشمن، است.

• جنگ برپایه اطلاعات که متشکل از طراحی، حفاظت و ممانعت از دسترسی به سیستم هائی است که برای برتری بر فضای نبرد در جستجوی دانش کافی هستند.

• جنگ الکترونیک تکنیکهای رادیوئی، الکترونیک، یا رمزنگاری.

• جنگ روانی که در آن از اطلاعات برای تغییر ذهنیت و طرزفکر دوستان، بی طرفها، و دشمنان استفاده میشود.

• جنگ هکرها که در آن به سیستمهای رایانهای حمله میشود.

• جنگ اطلاعاتی اقتصادی ایجاد مانع در برابر اطلاعات یا تسهیل جریان اطلاعات با هدف کسب برتری اقتصادی.

• جنگ سایبر ترکیبی از همه موارد شش گانه بالا.

انواع نفوذ گران در جنگ سایبر

• White hat hackers

گروه نفوذگران کلاه سفید هر کسی که بتواند ازسد موانع امنیتی یک شبکه بگذرد اما اقدام خرابکارانهای انجام ندهد را یک هکر کلاه سفید میخوانند. هکرهای کلاه سفید متخصصین شبکهای هستند که چالههای امنیتی شبکه را پیدا میکنند و به مسوولان گزارش میدهند.

• Black hat hackers

گروه نفوذگران کلاه سیاه اشخاصی هستند که وارد کامپیوتر قربانی خود شده و به دستبرد اطلاعات و یا جاسوسی کردن و یا پخش کردن ویروس و غیره میپردازند.

• Gray hat hackers

گروه نفوذگران کلاه خاکستری اشخاصی هستند که حد وسط دو تعریف بالا میشوند.

• Pink hat hackers

گروه نفوذگران کلاه صورتی این افراد آدمهای کم سوادی هستند که با چند نرمافزار خرابکارانه به آزار و اذیت بقیه اقدام میکنند. گروه نفوذ گران کلاه قرمزعده ای متخصص که اطلاعاتی نادرست را به شبکه های اینترنت وارد می کنند

انواع حملات نفوذگران شنود یا interception

در این روش نفوذ گر میتواند به شکل مخفیانه از اطلاعات نسخه برداری کند.

• تغییر اطلاعات یا modification

در این روش نفوذگر به دستکاری و تغییر اطلاعات میپردازد.

• افزودن اطلاعات یا fabrication

در این روش نفوذگر اطلاعات اضافی بر اصل اطلاعات اضافه میکند.

• وقفه interruption

در این روش نوع نفوذگر باعث اختلال در شبکه و تبادل اطلاعات میشود.

نقاط ضعف اصلی در دفاع سایبر

• بررسی هویت و مکان مهاجم

• شناسائی نیت مهاجم

• تشخیص حملههای از قبل طراحی شده

• بررسی و ارزیابی تلفات بعد از جنگ

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

چین

امروزه چین تعاریف و مفاهیم جدیدی را در واژگان نظامی وارد کردهاست. در سالهای اخیر چین در زمینه استفاده از فناوری نوین و نیز تغییرات فراوان در آموزش یک انقلاب نظامی واقعی در فضای سایبر را تجربه میکند فعالیتهای چین به قدری پیشرفت کردهاست که موجب نگرانی مقامات آمریکایی گردیدهاست.

علی رغم اینکه فعالیتهای چین محدود به ترجمه اسناد و مدارک تهیه شده توسط آمریکایی هاست اما برخی دیدگاههای چینی را میتوان در سیاستهای ارتش چین مشاهده کرد. اساس رویکرد چین به جنگ بر پایه فریب جنگ به سبک دانش و سبک مزیتهای نامتقارن بر دشمن استوار است. سایبر(cyber) واژهای است بر گرفته از لغت «kybernetes» به معنای سکاندار یا راهنما و نخستین کسی که واژه فضای سایبر را به کار برد، ویلیام گیتسون نویسنده داستان¬های علمی- تخیلی، در کتاب نورومنسر (neuromancer) بود. فضای سایبر یا فضای مجازی (Cyber Spase) در تعریف برخی نویسندگان عبارت است از: «مجموعهای از ارتباطات درونی انسانها از طریق رایانه و وسائل مخابراتی بدون در نظر گرفتن جغرافیای فیزیکی است.» البته شاید بهتر باشد آن را چنین تعریف کنیم: «محیط الکترونیکی واقعی است که ارتباطات انسانی به شیوهای سریع، فراتر از مرزهای جغرافیایی و با ابزار خاص، خود؛ در آن، زنده و مستقیم روی میدهد». قید «واقعی»، مانع از این است که تصور شود مجازی بودن این فضا به معنای غیر واقعی بودن آن است؛ چرا که در این فضا نیز همان ویژگیهای تعاملات انسانی در دنیای خارج همچون مسئولیت وجود دارد. ضمن این که فضای سایبر در واقع یک «محیط» است که ارتباطات در آن انجام میشود؛ نه صرف مجموعهای از ارتباطات. از سوی دیگر، این ارتباطات گرچه ممکن است در همه حال بر خط (On Line) نباشد، ولی زنده و واقعی و مستقیم است. از این رو، تأثیر و تأثر بالایی در این روابط رخ میدهد. اصطلاح فضای سایبر: این اصطلاح به هر اتاق و هر فضائی اطلاق میشود که بوسیله نرم افزار در رایانه ایجاد میگردد. اتاق فرمان را در دنیای مجازی، رایانه به دست میگیرد. به جرات میتوان گفت: بزرگترین فضای سایبر را که میلیونها کاربر رابه یکدیگر متصل میکند، فضای مجازی اینترنت است.

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

مسئله امنیت ملی

در یک نظام سیاسی، وظیفه دولت تامین امنیت ملی است. در واقع، برآیند تمامی وظایف و کارکردهای دولت در یک نظام سیاسی، تامین امنیت ملی به مفهوم امنیت تمامی افراد جامعه است. بنابراین می توان گفت که دولت، کارخانه ای است که محصول آن، امنیت است و بر اساس برداشت و تعریفی که از آن دارند، سیاست ها و راهبردهای خاصی را تدوین می کنند. بنابراین، اتخاذ یک سیاست امنیتی، مبتنی بر پیش فرض ها و انتظاراتی است که نخبگان سیاسی یک کشور در مورد امنیت ملی و موضوع و مصداق آن دارند. اینجاست که اهمیت نوع نظام سیاسی در تعیین موضوع و مصداق امنیت ملی مشخص می شود.

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

مسئله دنیای مجازی و فضای سایبر

با توجه به گستردگی و پیچده شدن و اهمیت فضای سایبری در جهان، ضرورت دارد قدرت برد استراتژیک و برد تاکتیکی نظام جمهوری اسلامی ایران در یک جنگ اطلاعاتی و سایبری بیش ار پیش افزایش یابد. بنابر این لازم است تا بسترهای لازم برای یک جنگ تمام عیار اطلاعاتی را به طور فزاینده تقویت نماییم و در مقابل برد استراتژیک و تاکتیکی دشمنان را در یک جنگ اطلاعاتی کاهش دهیم.

لازم است تا نظام جمهوری اسلامی به کمک نخبگان بتواند دکترین امنیتی خود را بطور جامع تر و با قبول حضور گسترده تر در فضای سایبر و جامع اطلاعاتی پی ریزی نماید. به نظر میرسد ایجاد سازمان پدافند غیر عامل و پلیس سایبری گامی مثبت لکن کوچکی است تا در عرصه فضای سایبر به منظور افزایش برد استراتژیک و راهبردی نظام، مسیری را به صورت پویا پیریزی نماییم و مهمتر از همه خود در صدد آن براییم تا عمده ترین و بنیادی ترین نیازهای کاربران را در این فضا تولید و بازتولید نماییم.

هر چند این مسیر در میان بسیاری از نخبگان کشوری به انحاء مختلف پی ریزی شده است، اما سرعت فزاینده تحولات ما را بر آن خواهد داشت تا با جدیت و سرعت بیشتری به این امر همت گماریم. بدون تردید در حال حاضر، علم و تکنولوژی ای که روز به روز در کشورمان رو به شکوفایی خواهد رفت، قدرت ملی مان را در این عرصه نیز به تثبیت خواهد رساند. چرا که رسیدگی به افزایش سطح کیفی نیازهای کاربران از یک سو و تقویت پدافند غیر عامل در فضای سایبر از سوی دیگر، قدرت بخشی و قدرت افکنی ویژه ای را ترسیم خواهد کرد. تربیت جنگجویان سایبری آمریکا با آموزش علوم پایه و ریاضی

با توجه به ضعف آمریکایی ها در ریاضیات و علوم مهندسی، فرماندهی قرارگاه سایبری آمریکا نگران تربیت جنگجویان سایبری خود از نسل بعد است و برنامه ای را برای آموزش علوم پایه برای آنها تدوین نموده است. وبسایت وزارت دفاع آمریکا در این باره نوشت: از جنگجوی بزرگ سایبری آمریکا بپرسید چگونه میتوان تضمین نمود که نسل آتی آمریکاییها قادر است با چالشهای آتی امنیتی مواجه شود و وی به شما خواهد گفت: در حوزه ریاضی، علوم و تکنولوژی آموزشهای بیشتری به آنها بدهید.

http://www.pazhoheshkade.ir/wp-content/uploads/3_122937_408.jpg

ژنرال الکساندر، دستور داد برنامهای برای افزایش آموزش علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات در سطح کشور آمریکا آغاز گردد. وی آمار درصد کسانی را که در کشورهای مختلف جهان دارای مدرک “علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضی” هستند چنین اعلام نمود: چین، ۴۷ درصد؛ کره جنوبی، ۳۸ درصد؛ و آلمان ۲۸ درصد. در آمریکا تنها ۴ درصد از فارغالتحصیلان دارای مدرک “علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضی” هستند. وی در کنفرانس “مجمع امنیتی سیستمهای بینالمللی” (International Systems Security Association) چنین گفت: “آمریکا در ایجاد این قابلیتها در سطح پایینتری نسبت به بسیاری کشورهای دیگر قرار دارد. این توانمندیها در چهارچوب امنیت ملی آتی نقش برجستهای دارند.

درخواست رسمی قرارگاه سایبری برای انجام عملیاتهای تهاجمی

ژنرال کیث الکساندر (Keith Alexander) فرمانده قرارگاه سایبری آمریکا در حضور بیش از ۱۰۰۰ نفر شرکت کننده در کنفرانس فضا و سایبر فرماندهی راهبردی گفت: “ما باید برای دفاع از خودمان در فضای سایبری اختیارات و قدرت بیشتری داشته باشیم.”

http://www.pazhoheshkade.ir/wp-content/uploads/3_122935_310.jpg

این اظهارات نشان میدهند که پنتاگون قصد دارد به صورت رسمی حق اجرای عملیاتهای سایبری تهاجمی را داشته باشد. دولت آمریکا تاکنون قرارگاه سایبری را مرکزی دفاعی و جنگ سایبری را نیز جنگی دفاعی معرفی میکرد که برای دفاع از زیرساختهای اقتصادی و نظامی آمریکا در فضای سایبری پدید آمدهاند اما هماکنون به صورت علنی اعلام کرده که قصد دارد اینترنت را تبدیل به پایگاهی برای حمله به دیگر ملتها گرداند.

ژنرال مایکل باسلا (Michael Basla)، قائم مقام فرمانده قرارگاه فضایی نیروی هوایی، پس از سخنرانی الکساندر در کنفرانس گفت: “ما همچنین تصمیم به ایجاد توانمندی تهاجمی سایبری داریم.” قرارگاه فضایی مسؤول جنگ سایبری نیروی هوایی است.

این نوع اظهارات در بیانیه رجینا دوگان (Regina Dugan)، رئیس “آژانس پروژههای پیشرفته تحقیقاتی دفاعی” (DARPA) – افرادی که اینترنت را اختراع کردند – نیز مورد اشاره قرار گرفته بود مبنی بر اینکه آنها توانمندیهای سایبری تهاجمی ایجاد خواهند نمود و اینکه آمریکا تهاجمات سایبری را با اقدامات به اصطلاح جنبشی در هم خواهد آمیخت. اقدامات تهاجمی در ادبیات نظامی به معنای استفاده از تجهیزات انفجاری، گلولهها یا کلاهک برای انهدام چیزی است.

 

منبع:مشرق نیوز

گردآورنده: روابط عمومي مجله اينترنتي كام به كام

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

بایگانی شده

این موضوع بایگانی و قفل شده و دیگر امکان ارسال پاسخ نیست.

×
×
  • اضافه کردن...