رفتن به مطلب

شناخت با انواع اکواریوم و ماهی های آن


yasi

ارسال های توصیه شده

آکواريوم آب شور

 

 

 

آشنايي با آکواريم علاقمندان و صاحبان
آکواريوم
ماهيان زينتي علاقه زيادي به شناسايي گونه هاي مختلف آبزيان زينتي و نحوه تکثير و پرورش آنها دارند ولي متأسفانه منابع اطلاعاتي کمي بصورت مکتوب يا الکترونيک در اين خصوص وجود دارد. از زمان معرفي و گسترش ماهيان زينتي در آکواريمها سالها مي گذرد ، ماهيان زينتي از ديرباز مورد توجه علاقمندان به طبيعت به خصوص در شهرهاي صنعتي بوده است .زندگي ساکت آبزيان و بخصوص ماهيها براي انساني که از زندگي مدرن و ماشيني مملو از سروصدا فرار مي کند ، آرامش بخش است. انسان وقتي به تماشاي محيط زيستي متضاد با فضاي کنوني خود مينشيند ، سکوت نموده و با حوصله فراوان غرق در دنياي زيباي آبزيان مي شود. آبزيان زينتي در مقايسه با ساير آبزيان دريايي بدليل امکان زندگيشان در محيط هاي مصنوعي بيشتر مورد توجه مردم شهرنشين قرار گرفته اند .پس از جنگ جهاني دوم و با فراهمشدن امکانات حمل و نقل هوايي ،آبزيان زينتي به اقصي نقاط دنيا انتقال داده شدند.

 

 

 

امروزه شاهد حضور گونه هاي ماهيان زينتي مختلفي درک
شور
هاي آسيايي هستيم،گونه هايي که روزگاري تنها در رودخانه هاي آفريقا ميزيسته اند و يا وجود گونه هاي آبزي مختص به رودخانه هاي آمريکا در
آکواريوم
خانه هاي اروپاييان و آسيايي ها است و امروزه شاهديم ، ک
شور
سنگاپور با داشتن آب و هوا و شرايط اقليمي مساعد مرکز جهاني تجارت و تکثير و پرورش آبزيان زينتي شده است و روزانه ميليونها گونه آبزيان زينتي به اقصي نقاط دنيا مبادله و صادرشود.

 

 

 

● « پيشگامان
آکواريوم
»

 

 

اگرچه اطلاعات دقيقي در مورد نگهداري انواع ماهي بصورت تزئيني توسط انسان در دست نيست با وجود اين مي توان گفت که از هزاران سال قبل در چين ماهيها را بعنوان يک حيوان خانگي نگهداري مي کردند.

 

اولين کتاب
درباره

ماهي بنام کتاب ماهيهاي قرمز در قرن شانزدهم ميلادي توسط Changchi-en نگاشته شده که بيشتر در مورد زيبايي اين نوع ماهيها و عکس العملشان نسبت به تغييرات حرارت بحث نموده است.

 

 

▪ اولين
آکواريوم
عمومي در سال ۱۸۵۳ در شهر لندن پايتخت انگلستان گشايش يافت و يکسال بعد از آن، کتابي بعنوان نگهداري
آکواريوم
در منزل توسط مؤسس
آکواريوم
عمومي لندن بنام فليپ به رشته تحرير درآمد.

 

 

▪ اولين سري ماهيهاي زنده استوايي در سال ۱۸۶۳ به اروپا صادر گرديد.

 

▪ اولين ماهي که صادر شد ماهي بهشتي بنام Mocropodus opercularis که ماهي بسيار زيبا و مقاوم بوده است.

 

▪ اولين پمپ که در
آکواريوم
به کار برده شد در سال ۱۸۶۰ در
آکواريوم
عمومي پاريس بود.

 

▪ اولين بار جمع آوري ماهيهاي زينتي و طبقه بندي و تکثير آنها توسط آلمان ها انجام شد.

 

 

 

● نصب و راه اندازي
آکواريوم

 

 

اگر تعدادي ماهي را در مخزن کوچکي قرار دهيم بايد شرايط مساعدي براي آن فراهم سازيم تا از تماشاي اين محيط مصنوعي لذت ببريم.، بدليل اينکه ماهي بايد مواد غذايي و اکسيژن مورد نياز خود را از آب
آکواريوم
تهيه نمايد، لذا بطور پيوسته بايداز تامين غذا وفراهم شدن اکسيژن آب اطمينان حاصل کردو فعاليت در زمينه تکثير و پرورش ماهيان زينتي نيز همانند کار با ساير ماهيان پرورشي داراي ويژگي ها و مسائل خاص خود است،که مي توان ازجمله به تهيه و ساخت يک
آکواريوم
مناسب، تهيه ماهيان زينتي مناسب ، تغذيه وغذادهي، بهداشت و بيماريهاي ماهيان زينتي اشاره نمود.

 

 

بعضي اوقات مشاهده شده که علاقمنداني بدون داشتن اطلاعات در زمينه نگهداري و تکثير و پرورش ماهيان زينتي براي خريد ماهي و
آکواريوم
به فروشگاه هاي ماهيان زينتي مراجعه مينمايند واقدام به خريد گونه هاي مختلف ماهي و
آکواريوم
نامناسب از نظر ظرفيت نگهداري مي نمايندو پس از راه اندازي آکواريم در منزل يا محل کار خود ،
آکواريوم
دچار مشکل شده و علاقه خود را از دست مي دهند.

 

 

اين عزيزان بهتراست قبل از خريد ماهي يا
آکواريوم
اطلاعات مختصري از گونه هاي آبزي مورد علاقه خود بدست آورند و در ابتداي کار به موارد زير توجه فرمايند:

 

« اختصاصات ظرفيت
آکواريوم
»ظرفيت
آکواريوم
را بايد به نسبت تعداد گونه مورد علاقه خود انتخاب نمود، تراکم بيش از اندازه ماهي در
آکواريوم
بعلت بوجود آمدن پس ماندههاي غذايي و ازدياد فضولات ماهي موجب کمبود اکسيژن و سريع آلوده شدن آب
آکواريوم
ميشود. فضولات ماهي در آب
آکواريوم
توليد آمونيوم نموده و در محيط با فعل و انفعالات شيميايي توليد سم مي نمايد که باعث مرگ ماهيان زينتي در
آکواريوم
مي شود.با عنايت به ظرفيت هر
آکواريوم
و توجه به اين نکته که ماهيان از لحاظ رفتاري داراي گونه هاي مختلف صلح جو، پرخاشگرو تهاجمي مي باشند، قرار دادن آنها در يک
آکواريوم
مشکلات مهمي را براي صاحب
آکواريوم
بودجود خواهد آورد، لذا رعايت اين نکته توصيه جدي ميشود و بايد توجه داشت که چرخه زندگي در
آکواريوم
فعاليتي بيولوژيکي محسوب مي شود ، از اينرو رعايت تعادل بين گياهان آبزي و ماهيان زينتي درمحيط
آکواريوم
ضروري مي نمايد .

 

 

در زمانيکه محيط
آکواريوم
آکواريوم
آکواريوم
، خصوصاً در هنگام تاريکي خطر جدي از جهت کاهش اکسيژن ماهيان
آکواريوم
را تهديــــد مي کند. همچنيــن بايد توجه داشته باشيم که ماهيان زينتي به دو صورت زنده زا و تخم ريز تکثير مي شوند، لذا ممانعت از قرارگيري توام آنها در يک
آکواريوم
ضروري است .

 

بصورت طبيعي يا مصنوعي روشن مي باشد ،گياهان توليد اکسيژن ميکنند و زمانيکه محيط تاريک مي شود، گياهان مصرف کننده اکسيژن ميشوند. بدينترتيب، عدم تعادل تراکم ماهي و گياه آبزي باعث کمبود اکسيژن درآب ميشود که در صورت زياد بودن تراکم گياهان آبزي

 

 

● لوازم مورد نياز يک
آکواريوم
:

 

افرادي که علاقمند به داشتن
آکواريوم
هستند ، مي توانند يکدستگاه
آکواريوم
را بصورت آماده خريداري کنند و يا اينکه خود يک
آکواريوم
مناسب بسازنند.

 

البته در صورت خريد
آکواريوم
آماده وسايل آنرا هم دريافت ميکنند، اما در صورت حوصله و گذاشتن کمي وقت ميتوانند
آکواريوم
مورد نظر خود را در ابعاد مختلف بسازند که دراينصورت هم ارزانتر تمام مي شود و هم لذت بيشتري براي سازنده آن دارد.

 

بهتراست
آکواريوم
بصورت مکعب مستطيل تهيه شود، چون از مزاياي اين نوع
آکواريوم
سطح تهويه زياد آب درآن است، ماهيها نيز فضاي بيشتري از سطح را در اختيار داشته و تميز کردن
آکواريوم
بمراتب آسانتر مي باشد .

 

 

ضخامت شيشه
آکواريوم
ها با توجه به کوچک يا بزرگي آن مختلف است، در يک آکواريم با حجم ۳۰ ليتر مي توان از شيشه ۴ميليمتري استفاده کرد، ولي براي ساخت
آکواريوم
هاي بزرگتر بايد از شيشه ۶ ميلمتري استفاده کرد . ارتفاع
آکواريوم
بايستي بين ۳۰ تا ۴۰ سانتي متر و عرض آن بهتر است به اندازه بلندي آن باشد ، طول
آکواريوم
بستگي به محل قرار گرفتن
آکواريوم
دارد.

 

بايد بر روي
آکواريوم
سرپوشي قرار گيرد که اندازه آن حداقل به اندازه طول
آکواريوم
و عرض آن ۱۵ سانتي متري باشد که در قسمت جلوئي
آکواريوم
آکواريوم
پمپ هوا ميباشد، پمپ ها از طريق لرزش، هوا را به داخل آکواريم ميفرستند البته نوعي از پمپ ها نيز وجود دارند که در داخل آنها موتور مخصوصي براي هوادهي وجود دارد. در موقع تهيه پمپ حتماً بايد ابعاد آکواريم را در نظربگيريد،پمپ در
آکواريوم
اساسي ترين کار را جهت تهويه آب از طريق جريان دادن حبابهاي هوا بداخل
آکواريوم
و جريان دادن آب بداخل

 

به منظور تميزکردن آب انجام ميدهد.

 

 

خاستگاه اکثر ماهيان زينتي مناطق گرم و استوايي ميباشد، بنابراين بايد محيط آبي گرم در حدود ۲۳ الي ۲۶ درجه سانتيگراد در
آکواريوم
براي ماهيها مهيا شود که اين عمل توسط بخاري انجام شود.جنس بخاريها شيشه اي پيرکس (نشکن) و بصورت لوله اي هستند که داخل آنها يک لوله چيني تعبيه شده است و روي آن سيم پيچ بخاري قرار دارد و در قسمت بالايي بخاري ترموستات نصب شده که مي توان با آن درجه حرارت آب
آکواريوم
را تنظيم کرد، همچنين بايد قدرت بخاري مورد نظر را براي حجم آب موجود در
آکواريوم
و تعداد ماهي قابل نگهداري در آن ، مورد توجه قرار داد.

 

براي اندازه گيري درجه حرارت و کنترل دماي
آکواريوم
از گرماسنج استفاده ميشود. آب
آکواريوم
آکواريوم
کاري دشوار است و هر بار تعويض آب موجب بوجود آمدن استرس در ماهيان ميشود، لازم است با بکاربردن

 

 

مرتباً مواد زائد و معلق داخل آب
آکواريوم
گرفته شود تا آب هميشه براي ماهيان صاف و شفاف باقي بماند.البته بديهي است پس از مدتي در اثر پر شدن حفرات ريزفيلتر، کم کم از قدرت

 

 

 

کردن آن کاسته خواهد شد و هر چند وقت يکبار بايستي

 

 

تميز شود تميز کردن

 

 

 

بستگي به حجم آب، نحوهٔ تغذيه ماهيها در
آکواريوم
دارد، هر چه روش تغذيه صحيحتر باشد و کمتر مواد غذايي اضافي وارد آب شود طبعاً عمر

 

 

 

آکواريوم
بيشتر خواهد شد. براي صيد ماهيها بخصوص در هنگام تميز کردن
آکواريوم
يا بيرون آوردن ماهي بيمار بايستي از تورهاي دستي مخصوص که انواع مختلفي دارند، استفاده نمود. جنس اين تورها بايستي در حد امکان نرم و لطيف باشد تا صدمه اي به بدنماهي وارد نشود.

 

 

چشمک ای ار

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

نکاتی در رابطه با اکواریوم

 

آكواريوم يا آبزيدان فضايي مصنوعي براي زندگي آبزيان را فراهم مي آورد كه در آن انواع ماهي، جانوران دو زيست، پستانداران دريايي و گياهان مختلف آبزي را نگهداري مي كنند. اين روزها علاقه افراد به آكواريوم افزايش بحدي افزايش پيدا كرده در كشورهاي مختلف آكواريوم هاي بزرگي ساخته مي شوند كه رنج وسيعي از اكوسيستم زير آب را در خود جاي مي دهند. اين آكواريوم ها سپس به ليست جاذبه هاي توريستي آن كشور افزوده مي شوند. از جمله اين آكواريوم هاي ديدني مي توان به آكواريوم "شد" در النويز - شيكاگو اشاره كرد كه ظرفيتي برابر با دو ميليون گالن (در حدود 7570823 ليتر) دارد؛ اما بزرگترين آكواريوم دنيا در ايالت جورجيا واقع شده است كه بيش از 8 ميليون گالن ظرفيت دارد (30283294 ليتر) و دلفين، وال، كوسه، و ماهي خاويار نيز در آن به چشم مي خورد.

 

مردم آنقدر به آكواريوم ها علاقمند شده اند كه حتي شاهد آكواريوم هاي مجازي كامپيوتري با استفاده از تصاوير شبيه سازي شده هستيم. در اين آكواريوم هاي كامپيوتري مي توانيد ستاره دريايي، اسب آبي، و لاكپشت را در يك جا و در يك فضاي 3D مشاهده كنيد. در برخي از نسخه هاي اين آكواريوم هاي كامپيوتري غواص و صندوقچه گنج هم پيدا مي شود. اما اگر شما جزء علاقمندان به زندگي زير دريايي هستيد و از مشاهده ماهي ها لذت مي بريد، مي توانيد يك آكواريوم خانگي داشته باشيد. جالب است بدانيد كه بيش از 60 ميليون نفر در سراسر دنيا در خانه هاي خود آكوريوم نگه مي دارند و بيش از 40% اين افراد بيش از يك آكواريوم دارند.

 

اولين ماهي آكواريومي

 

 

بر اساس گزارش هاي تاريخ نويسان اولين ماهي كه از آب دريا جدا شده و به خشكي اورده شد به زمان امپراطوري رم باز مي گردد و ماهي ريشدار بوده كه در زير تخت مهمانها در يك پياله مرمرين نگهداري مي شده. بعد نوبيت به چيني ها رسيد. آنها بر اين باور بودند كه ماهي قرمز خوش يمن است و به همين دليل آنرا به فضاي داخلي خانه هاي خود مي آوردند. نهايتاً با اختراع برق و پيشرفت هاي تكنولوژيك در دهه 90 آكواريومداري پس از كلكسيون تمبر به دومين سرگرمي محبوب جهان تبديل شد.

 

 

جنس آكواريوم

 

آكواريوم هاي خانگي اصولاً از پنل هاي شيشه اي كه با سيليكون بهم وصل مي شوند، درست مي شوند. طي چند سال اخير انواع آكرليك و شيشه هاي لمينت نيز به بازارها عرضه شده اند و از آنجاييكه جنس مواد آنها بادوام تر و سبك تر است از محبوبيت بالايي برخوردار شده اند.

 

آكواريوم شيشه اي – در اين نوع آكواريوم پنل هاي شيشه اي به وسيله سيليكون بهم چسبيده مي شوند. بيشترين ظرفيت ذخيره آن 1000 ليتر معادل 250 گالن است. در شكل هاي مختلف مستطيل، L شكل، و شش ضلعي موجود است.

 

آكواريوم آكلريك – اولين رقيب آكواريوم هاي شيشه اي است كه بادوام و سبك است. به دليل انعطاف پذيري بالا به هر شكلي حتي چند وجهي و U شكل نيز موجود مي باشد. تنها ايراد آنها اين است كه خيلي سريع روي آنها خراش ايجاد مي شود.

 

اكواريوم لمينت – اين نوع آكواريوم از شيشه هاي مخصوص لمينت ساخته مي شود و داراي مزاياي هر دو نمونه شيشه اي و آكلريك مي باشد.

 

آكواريوم هاي غول پيكر – آكواريوم هاي بزرگ بايد از مواد مقاوم تر مانند فايبر گلاس و پلاستيك فشرده ساخته شوند كه البته اين مواد شفاف و نورگذر نيستند. در جاهايي كه ميزان فضا و وزن زياد مهم نباشد از نوعي بتون فشرده و شفاف استفاده مي كنند. البته در اين حالت بتون بايد با يك لايه روكش ضد آب عايق كاري شود تا نه در آن سوراخ ايجاد شود و نه به مرور زمان ناخالصي هاي بتون وارد آب شود.

 

 

سايز

 

هر چقدر آكواريوم بزرگتر باشد، امكان نگهداري تعداد ماهي هاي بيشتري را به شما مي دهد. يك آكواريوم كوچك و جمع و جور كه براي مصرف خانگي مفيد باشد در حدود 3 گالن (11.3 ليتر) آب در خود جاي مي دهد. البته اگر به اندازه كافي فضا در اختيار داريد مي توانيد آكواريوم بزرگتري را خريداري نماييد. مناسب ترين اندازه يك آكواريوم خانگي20 تا 30 گالن است. البته شايد با ديدن مخزن هاي كوچك نگهداري ماهي كه بيش از 2 ماهي در خود جاي نمي دهند، قدري هيجان زده شويد، اما مطمئن باشيد كه ماهي براي مدت زمان زيادي در اين مخزن ها زنده باقي نمي مانند و چون فيلتر ندارند بايد دائماً مراقب كيفيت آب داخل آن باشيد.

 

شكل

 

علاوه بر سايز آكواريوم ها بايد به شكل آكواريوم مورد نظر خود نيز توجه كنيد. اشكال گوناگوني براي آكواريوم ها وجود دارد كه از جمله رايج ترين آنها آكواريوم هاي مستطيلي و چند ضلعي هستند. اخيراً آكواريوم هايي به شكل گرد و آكواريوم هايي كه داخل ميز و حتي داخل ديوار نصب مي شوند نيز روانه بازار شده اند. زمان انتخاب شكل و سايز بايد ابتدا معين كنيد كه مي خواهيد آكواريوم را در كجاي خانه خود جاي بدهيد. آكواريوم هاي مستطيلي از آنجايي كه آب سطحي بيشتري در خود جاي مي دهند، براي خانه ها مناسب تر هستند. اگر محدوديت مكاني نداريد بزرگترين آكواريومي را كه مي توانيد انتخاب كنيد، چراكه آب آن براي مدت زمان زيادي با كيفيت باقي مي ماند و مي توانيد تعداد ماهي هاي بيشتري را در آن جاي دهيد.

 

موقعيت و محل قرار دادن آكواريوم

در زمان انتخاب بايد به مكان قرار دادن آن در داخل خانه خود توجه داشته باشيد. اگر مي خواهيد با آكواريوم گوشه اي از اتاقتان را كه خالي افتاده پر كنيد، يك آكواريوم چند وجهي بهترين گزينه به شمار مي رود. از طرفي يك آكواريوم مستطيلي شكل به موازات ديوار يك هسته مركزي زيبا و جذاب را در اتاق ايجاد كند. فقط وزن آكوايوم را نيز مد نظر بگيريد. به عنوان مثال وزن يك آكواريوم 20 گالني چيزي در حدود 40 كيلو گرم مي باشد.

 

نور

 

دو نوع روشنايي براي محيط آكواريوم مورد استفاده قرار مي گيرد: لامپ هاي آفتابي و لامپ هاي مهتابي. لامپ هاي آفتابي هزينه خريداري كمتري دارند، اما نگهداري آنها پر هزينه تر است. لامپ هاي مهتابي يا فلورسنت خنك تر هستند و الكتريسيته كمتري مصرف مي كنند و هزينه نگهداري آنها پايين تر است. البته اكثر ماهي ها نيازي به نور اضافي ندارند و همان نور اتاق برايشان كافي است اما مردم آكوريوم هاي روشن و نوراني را دوست دارند. البته ماهي هاي آب شور نياز به روشنايي قويتر براي مدت زمان بيشتري دارند، اما بهتر است چراغ ها را براي ماهي هاي آب شيرين خاموش كنيد؛ اين كار از رويش خزه و جلبك نيز جلوگيري بعمل مي آورد.

 

نورپردازي تزئيني

ماهي و گياهان داخل آكواريوم در حدود 12 ساعت از روز نياز به روشنايي و نور طبيعي دارند. به همين دليل براي لامپ هاي آكواريوم تايمر بگذاريد تا در زمان معين خاموش شوند. البته برخي از افراد با ذوق و سليقه براي آكواريوم خود از نورهاي ليزيك در رنگ هاي مختلف هم استفاده مي كنند. نورهاي ليزيك را مي توانيد در جاهاي مختلف آكواريوم نصب كنيد. همچنين انواعي از مرجان هاي مصنوعي نيز وجود دارند كه با تركيب هاي رنگي متنوع فضاي آكواريوم را زيباتر مي كنند. توجه داشته باشيد كه هيچ يك از نورهاي فرعي و تزئيني را هيچ گاه به طور كامل جايگزين نورهاي اصلي آكواريوم نكنيد.

 

دكوراسيون آكواريوم

 

وقتي نوبت خريد وسايل زينتي براي آكواريوم مي شود، به برچسب مخصوص استفاده در آب توجه كنيد. مدل هاي مختلفي از سنگ هاي آكواريومي، گياهان پلاستيكي، چوب ها و سراميك هاي تزئيني مخصوص آكواريوم موجود است كه با توجه به سليقه شخصي مي توانيد در آكواريوم از آنها استفاده كنيد. ممكن است سنگ باغچه الوده به سم حشره كش ها و ساير مواد شيميايي باشد كه منجر به مسموميت ماهي ها شود بنابراين هر چيزي كه دستتان مي آيد را داخل آكواريوم نيندازيد.

 

بخش هاي مختلف يك آكواريوم

 

آكواريوم هاي خانگي عموماً شامل سيستم تسويه آب، گرم كن، دماسنج، و نور مصنوعي هستند. اغلب آنها داراي درپوشي به منظور جلوگيري از تبخير آب داخلي و ورود غبار و ذرات ريز به داخل مخزن نيز مي باشند.

 

گرم كن

 

اگر مي خواهيد كه آكواريومي با آب سرد داشته باشيد، نيازي به گرم كن و دماسنج نداريد، اما اگر تصميم داريد كه آكواريومي با آب گرم داشته باشيد و در آن ماهي هاي گرمسيري را نگهداري كنيد، هم به گرم كن نياز داريد و هم به دما سنج. گرم كن ها سايز هاي مختلفي دارند و معيار سنجش آنها "وات" است. براي انتخاب گرم كن مناسب تعداد گالن هاي آب موجود در مخزن را در عدد 5 ضرب كنيد تا سايز هيتري كه بايد بخريد در بيايد. به عنوان مثال يك آكواريوم با حجم 10 گالن نياز به 10 x 5 = 50 يك هيتر 50 واتي دارد. بطور مشابه يك آكواريوم 20 گالني نياز به يك هيتر 100 واتي دارد. هيچ گاه يك هيتر داغ را يكمرتبه از آكواريوم خارج نكنيد، چراكه ممكن است بشكند يا مجدداً كه خواستيد آنرا در آب قرار دهيد ترك بردارد. به اين منظور ابتدا هيتر را از برق كشيده، 15 دقيقه صبر كنيد و سپس آنرا از آب خارج نماييد.

 

دماسنج

دماسنج درجه حرارت آب را نشان مي دهد و بايد در منطقه ي دورتر از گرم كن قرار بگيرد. برخي از دماسنج هاي نامرغوبي كه در داخل آكواريوم قرار مي گيرند به مرو زمان رطوبت را به خود جذب مي كنند و خواندن درجه حرارت آنها سخت مي شود. در اين ميان مدل هاي استنلس استيل از جمله بهترين نوع دماسنج ها محصوب مي شوند كه بسيار با دوام بوده و براي ساليان دراز عمر مي كنند. از اين گذشته داراي منطقه سبزي هستند كه نشانگر دماي مساعد براي ماهي هاست.

 

فيلتر هاي تسويه

 

آب با كيفيت در تعيين سلامت ماهي حرف اول را مي زند. فيلترهاي تسويه آكواريوم به حفظ كيفيت مطلوب آب كمك مي كنند. سيستم تسويه آب آكواريوم داراي سه مرحله است كه شامل تسويه مكانيكي، شيميايي، و بيولوژيك مي باشد.

 

1- تسويه اوليه: به صورت مكانيكي آب را تميز مي كند و تكه هاي قابل مشاهده آشغال و پس ماندها را از آب مي زدايد.

 

2- تسويه ثانويه: به صورت شيميايي آلاينده هاي مولكولي را با استفاده از كربن و زئوليت پاك مي كند.

 

3- تسويه نهايي: مهمترين بخش تسويه بوده و از نظر بيولوژيك آب را با كمك باكتري هايي كه آلودگي را مي خورند و هضم مي كنند، تسويه مي كند. اين مرحله تثبيت كننده كيفيت آب موجود در آكواريوم است.

 

 

انواع فيلتر

 

فيلترهاي كنج: به شكل جعبه هاي پلاستيكي كوچكي هستند كه داخل آنها قطعه تسويه كننده و كربن وجود دارد و به يك پمپ هوا متصل مي شوند.

 

فيلترهاي تحتاني: در نقطه پاييني و زير تزئينات كف قرار مي گيرند و به پمپ هوا متصل هستند.

 

فيلترهاي كانيستر: به آكواريوم آويزان مي شوند، و داخل آنها يك پمپ اختصاصي و يك محفظه براي ذخيره ضايعات وجود دارد.

فيلترهاي بستر شاره: مانند فيلترهاي كانيستر آويزان مي شوند و آب را به سمت بالا پمپاژ مي كنند.

 

البته ما هيچ كدام از فيلترهاي مذكور را براي آكواريوم شما پيشنهاد نمي كنيم. توصيه ما به شما استفاده از فيلترهاي زيست چرخه اي است.

 

فيلتر زيست چرخه اي: يك فيلتر بسيار قدرتمند است كه در قسمت تحتاني آكواريوم متصل ميشود و داراي سيستم مكنده اي است كه از طريق يك لوله سيفوني كوچك آب را از پايين آكواريوم به داخل كشيده و آنرا تسويه مي كند. در اين زمان آب از فيلترهاي ابريشم، كربن، زئوليت، و جرم گيرهاي اسفتجي عبور كره و از دستگاه خارج مي شود. اين فيلتر باكتري هايي توليد مي كند كه نه تنها براي ماهي ها هيچ گونه ضرري ندارند بلكه آلاينده ها را خورده و هضم مي كنند و تا حد بسيار زيادي از حجم آلودگي ها را كاهش مي دهند. از انواع فيلترهاي تسويه زيست چرخه اي موجود در بازار ايران مي توان به فيلترهاي آكواتك 20-40 و اكواتك 30 – 60 اشاره كرد.

 

فيلترهاي اسفنجي

 

اين نوع فيلترها براي آكواريوم هايي مناسب هستند كه در آن نوزاد ماهي وجود دارد و از گير افتادن بچه هاي ريز درون فيلتر جلوگيري مي كند.

 

پايه آكواريوم

 

آكواريوم پر از آب خيلي سنگين مي شود و بايد براي آن يك پايه ي مناسب در نظر بگيريد. آكواريوم ها عموماً داراي گارانتي سوارخ و چكه هستند ولي اگر آنرا بر روي پايه مناسبي قرار نداده باشيد هر گونه سوراخ و خرابي شامل گارانتي نمي شود. براي پايه مي توانيد از ميان جنس چوبي و استيل مدل مورد نظر خود را انتخاب كنيد. فقط مطمئن شويد كه اندازه آن مناسب با اندازه آكواريومتان است.

 

درپوش

 

گاهي ماهي ها از داخل آب به بيرون مي پرند و روي زمين فرود مي آيند. اين امر به ويژه در مورد ماهي هايي كه به تازگي وارد آب شده اند صدق مي كند و اگر فضاي آكواريوم جديد نسبت به محل زندگي قبلي ماهي كوچكتر باشد احتمال پرش افزايش مي يابد. بنابراين استفاده از درپوش ضروري است. علاوه براين يك سرپوش مناسب مانع تبخير و ورود ذرات ريز معلق در هوا به داخل آب مي شود. از جمله بهترين شركت هاي توليد كننده درپوش مي توان به "كليپس" و "گالكسي" اشاره كرد. ماهي هايي كه عمدتاً از آب بيرون مي پرند عبارتند از: ماهي ريشدار، گربه ماهي، ماهي قرمز، دم شمشيري، سيكليد، تيان، و مارماهي

 

انواع آكواريوم

 

عموماً معيار طبقه بندي آكواريم ها ميزان شوري آب داخل آنهاست. نگهداري و مراقبت از ماهي هاي آب شيرين ساده تر است و قيمت و هزينه هاي جانبي نگهداري آنها نيز كمتر مي باشد. ماهي هاي دريايي عموماً نياز به مراقبت و تجهيزات بيشتري دارند. ماهي هاي آب شور هم كه نيازمند تركيبي از مزاياي آكواريوم هاي آب شيرين و دريايي هستند.

يك نوع طبقه بندي ديگر به درجه حرارات آب بر مي گردد. اصولاً آكواريوم آب شور بايد دماي مناطق حاره اي را داشته باشد، به همين دليل است كه رنگ ماهي ها در آن خيلي پررنگ تر است.

 

تعيين تعداد ماهي ها

در يك آكواريوم تعداد معيني ماهي جاي مي گيرد. فاكتورهاي محدوديت زا شامل ميزان اكسيژن محلول در آب، و قدرت دستگاه تسويه ضايعات است. يك حساب سرانگشتي براي تخمين تعداد ماهي ها وجود دارد كه در اين قسمت به آن اشاره مي كنيم. مثال هاي زير براي تعيين تعداد ماهي هاي آب شيرين هستند. همانطور كه مي دانيد ماهي هاي دريايي و ماهي آب شور نياز به آب و فضاي بيشتري دارند. هر 3 سانتي متر از طول يك ماهي بالغ نياز به 4 ليتر آب دارد، يعني يك ماهي 6 سانتي متري بالغ در حدود 8 ليتر آب نياز دارد. به عبارت ديگر هر 1 سانتي متر از طول يك ماهي بالغ نياز به فضاي 30 سانتي متري دارد.

 

نحوه خريد ماهي هاي آكواريومي

 

انتخاب مناسب ماهي ها در موفقيت نگهداري آنها دخيل است. همه ماهي نمي توانند در يك شرايط مشابه و در كنار هر ماهي ديگري زندگي كنند. برخي از ماهي زندگي دسته چمعي را ترجيح مي دهند و بايد حتماً چند تا از آنها را با هم بخريد. برخي از ماهي ها نيز رشد سريعي دارند و وقتي بزرگ مي شوند فضاي زيادي را در آكواريوم اشغال مي كنند، كه قبل از خريد بايد به همه اين موارد توجه كنيد. اما زياد نگران نباشيد پس از مدتي با انواع ماهي ها آشنا مي شويد و مي فهميد كه كداميك از آنها براي آكواريوم شما مناسب هستند. بهترين جا براي كسب اطلاعات مغازه هاي ماهي فروشي است. فقط فراموش نكنيد كه در هنگام خريد حتماً به فروشنده بگوييد كه چه ماهي هاي ديگري هم داريد تا او بهتر بتواند شما را راهنمايي كند.

 

 

در حين انتخاب ماهي جديد براي آكواريوم خود بايد به موارد زير دقت داشته باشيد:

 

درجه حرارت – برخي از ماهي ها جاي گرم مي خواهند و برخي جاي خنك. اين دو گونه نمي توانند در يك آكواريوم كنار هم جاي بگيرند. پس بايد يكي از اين دو نوع را انتخاب كنيد.

 

وضعيت آب – آيا مخزن آب داراي آب صاف و تميزي است ؟ آيا جاي كافي براي ماهي هاي ديگر در آن وجود دارد؟

 

سايز ماهي –اكثر ماهي هاي آكواريومي فقط به اندازه سايز مخزن رشد مي كنند به اين معنا كه هر چقدر مخزن بزرگتر باشد، آنها هم بيشتر رشد مي كنند. اما پيش از خريد بايد بدانيد كه آنها چقدر رشد مي كنند تا ببينيد كه آيا مي توانيد آنها را نگه داريد يا نه.

 

نوع ماهي ها – آيا ماهي كه مدنظر شماست سلطه جو و متجاوز است يا نه به خوبي با ماهي هاي ديگر كنار مي آيد؟ يا بايد همه ماهي ها را متجاوز و حمله ور انتخاب كنيد يا ساكت و آرام

 

غذاي مصرفي – اغلب ماهي ها با غذاي مخصوص ماهي سر مي كنند، اما برخي ها هستند كه نياز به غذاهاي ديگري مثل ميگوي آب شور يا كرم دارند. در زمان خريد ماهي بايد قدري غذاي مورد علاقه اش را نيز بخريد.

 

ظاهر و قيافه ماهي– شما ماهي را مي خواهيد كه خوش قيافه و خوشرنگ باشد و بطور فعالانه شنا كند. دقت كنيد كه روي بدنش لكه هاي سفيد نداشته باشد و باله هايش جويده نشده باشند.

 

ماهي هاي مرده – هيچ گاه از مخزني كه در آن ماهي مرده وجود دارد ماهي نخريد. حتي اگر ماهي انتخابي شما مريض به نظر نرسد ممكن است زمانيكه آنرا خريداري كرده و به داخل آكواريوم خود انداختيد، علائم بيماري بروز كند. در اين حالت خيلي از ماهي هاي ديگر آكواريوم نيز مريض شده و مي ميرند.

 

انواع ماهي هاي گرمسيري و نحوه انتخاب صحيح

ماهي هاي حاره اي به سراسر جهان صادر مي شوند و چيزي بيش از 4 هزار گونه از اين ماهي ها وجود دارد. اگر دوست داريد آكواريوم زيبايي داشته باشيد، ماهي هاي حاره اي داخل آن بيندازيد. گونه هاي نظير: گوره خري، پلنگي، بوليويايي، و تترا تنها نمونه هاي محدودي از بي نظير ترين ماهي گرمسيري هستند كه نسبت به ساير ماهي هاي آب شور كم قيمت تر مي باشند. هر كدام از اين ماهي ها شخصيت منحصر بفرد خودشان را دارند و از عادات و رفتارهاي خاصي برخوردار مي باشند.

 

اضافه كردن ماهی

 

برخي از ماهي ها براي خود منطقه حكمراني تعيين مي كنند مانند غوك ماهي هاي دهان گشاد و دوست دارند تنها گونه از نوع خودشان در آكواريوم باشند و اصلاً نمي توانند تحمل كنند كه يك ماهي ديگر هم گونه و هم رنگ خودشان در حوالي منطقه حكمراني شان وجود داشته باشد. از سوي ديگر ماهي دم شمشيري و گاپي ها كه ماهي هاي رنگين و كوچك و زنده زاى آبهاى شيرين هستند، خيلي صلح طلب هستند و كاري به ماهي هاي ديگر ندارند. ماهي هاي سلطه جو عموماً ماهي هاي ضعيف تر و آرام تر را اذيت مي كنند و جو آكواريوم را به هم مي ريزند.

 

حتي ماهي هايي كه كمي سلطه جو هستند همسايه هاي خوبي براي ماهي هاي خجالتي و آرام به حساب نمي آيند و براي آنها قلدري كرده و آسايش را از آنها سلب مي كنند. برخي از اين ماهي هاي پرخاشگر در زمان كم سن و سالي خوب هستند و وقتي بزرگتر شدند پرخاشگر مي شوند. شما از قبل بايد اطلاعاتي در اين زمينه داشته باشيد. برخي از ماهي ها مانند ماهي بلني كه از انواع ماهيان كوچك استخواني بوده و باله ى پشت آن چند پر است در برابر بيماري هاي گوناگون مقاوم هستند و مي توانند شرايط آبي متعددي را تحمل كنند، اما برخي ماهي هاي ديگر مانند فرشته ماهي خيلي حساس هستند و كوچكترين تغيير در آكواريوم روي سلامت آنها تاثير مي گذارد. ما به تازه كارها پيشنهاد مي كنيم كه از ماهي هاي مقاوم تر استفاده كنند.

 

علاوه بر اين بايد به آداب غذايي ماهي هم توجه كنيد. برخي از ماهي ها طبيعتشان طوري است كه ماهي هاي كوچكتر از خودشان را مي خورند و بهر است آنها را با ماهي هاي خيلي كوچك در يكجا نيندازيد. برخي ماهي هاي ديگر هم مثل فرشته ماهي و ماهي جراح گياهخوار هستند و يا بايد به آنها سبزيجات بدهيد يا غذاهاي گياهي مخصوص ماهي برايشان بخريد.

 

ماهي آب شور يا آب شيرين

 

يكي از بزرگترين تصميماتي كه بايد بگيريد همين يكي است. تنوع گونه اي و رنگي ماهي آب شور بيشتر است اما هزينه هاي خريد و نگهداري آنها قدري گرانتر است. اگر مبتدي هستيد بهتر است كار خود را با ماهي هاي آب شيرين شروع كنيد و به مرور زمان كه قدري وارد تر شديد يك آكواريوم شور نيز به آن اضافه كنيد. قيمت ماهي آب شور در همه جاي دنيا از 10 هزار تومان شروع و تا 100 هزار تومان نيز افزايش پيدا مي كند. اگر به خوبي با نحوه نگهداري ماهي ها آشنا نباشيد، ممكن است ماهي چند هزار توماني شما چيزي كمتر از يك هفته بميرد و شما خيلي ناراحت بشويد. اگر بخواهيد در آكواريوم آب شور خود مرجان و گياهان طبيعي نيز نگهداري كنيد كه قيمت آن خيلي بيشتر مي شود و بجز تسويه و گرم كن بايد كف گير پروتئيني سطحي هم كار بگذاريد تا آلودگي هاي ارگانيك سطحي را نيز جذب كند. براي آكواريوم آب شور بايد چگالي سنج هم داشته باشيد تا بتوانيد كمي و زيادي نمك را سنجيده و ميزان آنرا اضافه و كم كنيد. گاهي اوقات قشر نمك به ديواره ها چسبيده و تميز كردن آن قدري دشوار ميشود.

 

گياهان آكواريومي

 

گياهان موجود در آكواريوم نه تنها آكواريوم شما را زيبا مي كنند بلكه عملكردهاي حياتي بيشماري را نيز بعهده دارند. محل مناسبي براي پنهان شدن، تخم ريزي، و شنا كردن ماهي ها مانند محل زندگي طبيعيشان را فراهم مي آورند. همچنين توليد ماده سمي دي اكسيد كربن را نيز كاهش مي دهند.

 

گياهان معروف آكواريومي

 

قبل از خريد گياهان آكواريومي ابتدا ظاهر گياه را نگاه كنيد كه سالم باشد و برگ هاي جويده نداشته باشد و روي آن حلزون هاي ريز نباشند. به دقت نگاه كنيد چون تخم حلزون ها خيلي ريز است و ممكن است چند روز بعد از آنكه گياه را در آب قرار داديد 100 ها بچه حلزون در اكواريوم ببينيد.

 

دوست داران آكواريوم ها علاقه خاصي به گياهي به نام "اكينودرز" دارند. اين گياه داراي برگ هاي بلند و باريك است و در حدود 20 تا 50 سانتي متر در 30 درجه سانتي گراد رشد مي كند. با گرده افشاني توليد مثل مي كند كه عموماً در داخل آكواريوم اين كار با موفقيت انجام نمي پذيرد.

 

"آنابي آگوستيفوليا" كه تلخ مزه است. به راحتي رشد كرده و تا 10 تا 15 سانتي متر مي رسد. نياز به نور زياد ندارد و آرام و پيوسته رشد مي كند.

 

گياه ديگر "علف پول" نام دارد كه از خانواده پامچال است و تقريباً با هر شرايطي رشد مي كند اما شرايط ايده آل براي آن برخورداري از نور متوسط تا زياد و PH برابر با 6-9 و درجه حرارت 15 تا 30 درجه سليسيوس است. در اين شرايط علف پول چيزي در حدود 25 سانت هم رشد مي كند.

 

اگر هم در آكواريوم شما خزه ايجاد مي شود، بهتر است در آن "ويستريا" پرورش دهيد. ويستريا يك گياه زيباست و برگ هاي شبيه به بلوط دارد، به سرعت رشد مي كند و چون مواد غذايي خزه ها را مصرف مي كند به آنها اجازه رشد و توليد مثل نمي دهد. اين گياه 20 تا 50 سانت رشد مي كند، نياز به نور و PH برابر با 5 تا 9 و درجه حرارت 22 تا 30 دارد. استفاده از اين گياه را به مبتدي ها پيشنهاد مي كنيم.

 

گياهان پلاستيكي

 

برخي از گياهان پلاستيكي و برخي از موارد تزئيني ديگر شامل سيم هاي فلزي هستند كه به مرور زمان زنگ مي زنند و آب آكواريوم را آلوده مي كنند از اينرو فقط گياهان پلاستيكي را استفاده كنيد كه براي مصرف در آكواريوم توليد شده اند.

 

رهايي از ايجاد خزه در آب

با توجه به ميزان روشنايي محلي كه آكواريوم در آن قرار گرفته در آب خزه ايجاد مي شود و از خوشحالي شما كم مي كند. البته خزه ها آنچنان هم بد نيستند و به ايجاد اكسيژن كمك مي كنند اما زياد از حد آن موجب دردسر است. براي از بين بردن خزه چند روش وجود دارد. يكسري پد هاي مخصوص تميز كردن خزه هست كه مي توانيد آنها را از ماهي فروشي ها تهيه كنيد. هيچ گاه از اسكاچ ظرفشويي براي تميز كردن خزه ها استفاده نكنيد چراكه ممكن است اسكاچ حاوي مواد شيميايي باشد. اگر آكواريوم شما آكرليك است، بايد از پد هاي مخصوص آكرليك استفاده كنيد.

 

ساير پد ها روي ديواره هاي آكواريوم شما خط و خش ايجاد مي كنند. خزه براي رشد نياز به آفتاب و نور دارد پس براي جلوگيري از ايجاد اين معضل آكواريم را جايي قرار دهيد كه در معرض تابش مستقيم نور آفتاب نباشد. اگر به ماهي ها زياد غذا بدهيد باقي مانده غذا منبع تغذيه مناسبي براي خزه ها مي شود.

 

به جاي اضافه كردن تعداد ماهي هاي بيشتر چند گياه به آكواريوم خود اضافه كنيد تا رشد خزه ها هم كمتر شود. مي توانيد يك لجن خوار هم بگيريد تا كل محيط را برايتان تميز كند اما بهترين راه ماهي جلبك خوار چيني است؛ اين ماهي به خوبي همه خزه ها را ميخورد فقط دقت داشته باشيد كه برخي از انواع آنها خيلي بزرگ مي شوند.

 

بيماري هاي آكواريومي

 

هيچ چيز براي صاحب آكواريوم بدتر از اين نيست كه ببيند ماهي هايش به مروز زمان ضعيف مي شوند و از بين مي روند. علائمي وجود دارد كه مي توانيد به واسطه آن بيمار بودن ماهي را تشخيص دهيد: دور دهانش قارچ دارد؟ زخم و جراحتي روي بدنش ديده مي شود؟ چشم هايش بيش از اندازه برآمده و حدقه آن شيري شده؟ آيا شكمش باد كرد؟ آب شش هايش بيش از اندازه باز شده اند؟

استرس براي ماهي ها اصلاً خوب نيست و به آنها بيش از انسانها صدمه وارد ميكند. مواردي نظير صداهاي بلند، دست كاري بيش از حد و بي دليل، غذا دادن بيش از اندازه، و يا تلنگر زدن به شيشه آكواريم با انگشت مي تواند دلايل اصلي بروز استرس هاي بزرگ در ماهي ها باشند.

 

 

بيماريهاي شايع ماهيها

 

 

ماهي ها مي توانند براي مدت زمان زيادي عمر كنند اما در آكواريوم به دليل ابتلا به بيماري هاي مختلف خيلي به سرعت از پا در مي آيند. برخي از ماهي ها مثل ماهي قرمز در ابتلا به بيماري ها خيلي مستعد هستند به همين جهت در اينجا هم چند نمونه از رايج ترين بيماري هاي ماهي هاي آكواريومي را برايتان ذكر مي كنيم:

 

پوسيدگي باله ها – يك نوع عفونت باكتريايي است كه به دليل جراحت ايجاد مي شود و ابتدا لبه باله ها را سفيد مي كند و به مرور زمان باله فاسد شده و عفونت به ساير نقاط بدن هم سرايت مي كند و پوست بدن ماهي را زبر و خشن مي كند.

 

ايچ – اين بيماري به واسطه نوعي انگل با نام "ايچتي اپتيريوس" شيوع پيدا مي كند و يكي از شايع ترين بيماري هايي است كه ماهي هاي آكواريومي به آن مبتلا مي شوند. انگل ايچ مانند نقطه هاي بسيار ريز سفيد به بدن ماهي مي چسبد و به سرعت منتشر مي شود. در صورت بروز علائم اين بيماري بايد ماهي مبتلا را ايزوله كنيد.

 

يبوست – آيا مي دانستيد كه ممكن است ماهي ها هم به اين بيماري مبتلا شوند؟ بله درست است! ماهي ها بر اساس غذاهايي كه مي خورند ممكن است به يبوست مبتلا شوند به ويژه اگرغذاهايي را بخورند كه داراي ميزان بالايي چربي هستند. براي اجتناب از اين بيماري بايد مطمئن شويد كه ماهي از گياهان نيز تغذيه مي كند.

 

خيز (ورم) - انباشته شدن نابهنجار آب در ياخته ها يا بافت ها يا حفره هاى داخلي بدن ماهي است و وقتي علائم آن به صورت خارجي قابل رويت شود، بايد قيد ماهي خود را بزنيد و مطمئن باشيد كه به سرعت جان خود را از دست مي دهد. عامل اصلي ايجاد اين بيماري به دليل وجود نوعي باكتري است.

 

اختلال آبدان – با بروز اين اختلال ماهي توانايي شناكردن خود را از دست مي دهد. به روي سطح آب آمده و يا در پايين آكواريوم به سختي حركت مي كند. اختلال فوق بر اثر كيفيت بد آب ايجاد مي شود.

 

قارچ – قارچ هم نوعي عفونت باكتريايي است كه در محل ايجاد زخم مانند يك نقطه سفيد نرم و كركي شكل بوجود مي ايد و به سرعت بزرگ مي شود.

 

كرم انكر – اگر مي بينيد كه ماهي مرتباً خودش را به گياهان و سنگ ها تزئيني آكواريوم مي سايد، به دليل وجود كرم هاي بسيار ريز "انكر" است. اين كرم ها خود را به بدن ماهي چسبانده و از آن تغذيه مي كنند.

 

 

اجتناب از بيماري هاي آكواريومي

 

 

ماهي ها هم مانند ساير حيوانات خانگي مريض مي شوند ولي مثل انسان ها علائم بيماري و بخصوص استرس خود را با سيگار كشيدن و پرخوري نشان نمي دهند. زمانيكه متوجه شديد باله هايشان را در حين حركت مي بندند، در گوشه اي بي حركت مي ايستند، به شدت آب را به داخل آب شش ها مي كشند، خودشان را به سنگ هاي آكواريوم مي زنند، و يا لكه هاي سفيد بر روي بدنشان ايجاد شده ممكن است دچار استرس شده باشند به كمك نياز داشته باشند. تكنيك هايي وجود دارد كه به واسطه آن مي توانيد آكواريوم خود را تميز نگه داشته و استرس را از آنها دور نگه داريد:

 

1- مطمئن شويد كه دما و رطوبت متناسب با ماهي هايي باشد كه شما از آنها نگهداري مي كنيد. كيفيت نامساعد آب يكي از اصلي ترين دلايل بيماري و مرگ ماهي هاست. هميشه ميزان PH، سختي آب، و نيتريت آن را اندازه گيري كنيد و دما را بر طبق خواست ماهي ها تعيين كنيد.

 

2- در يك زمان چند ماهي مختلف را به آكواريوم اضافه نكنيد، اين كار سبب ايجاد استرس و ناراحتي هم براي ماهي هاي تازه وارد و هم براي ماهي هاي مقيم مي شود. هر بار تنها يك ماهي اضافه كنيد و بعد چند هفته صبر كنيد و سپس ماهي ديگري اضافه نماييد. رها كردن 5 تا 6 ماهي به طور همزمان در آكواريوم خيلي وسوسه انگيز است، اما با اين كار صرفاً سلامت ماهي ها به خطر مي افتد.

 

 

دو نكته طلائي

 

** هيچ گاه آب آكواريوم را به طور كامل تخليه نكنيد. اين امر تعادل بيولوژيك محيط را بر هم مي زند و گياهان و ماهي ها هم اصلاً اين كار را دوست ندارند. تعويض آب آكواريوم نبايد بيش از 40% در هر مرحله باشد. بهترين حالت تعويض 25% از آب هر دو هفته يكبار است.

** دست خود را بي جهت وارد آب نكنيد. چربي هاي پوست ماهي ها را اذيت مي كند.

 

 

 

دریاپری

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

زغال آکواریوم چیست و طریقه استفاده آن

 

 

شما تا به حال چیزی درباره ی کربن اکتیو شنیدید ؟ می دونید چه جوری تهیه می شه و چه استفاده ای داره ؟.

 

کربن اکتیو یا همان زغال فعال گونه ای از کربن موجود در طبیعت است که مصارف جالبی دارد ، برای تهیه کربن مورد نیاز از پوست گردو ، بادام و پسته استفاده می شود ( البته از تمامی ترکیبات حاوی کربن می توان استفاده کرد اما صرفه اقتصادی مهم است ) بله ! کربن را به این گونه از این مواد استخراج می کنند :

 

ایم پوست ها را در کوره هایی که البته دستی بودند با دمای 1000 درجه سانتی گراد قرار می دهند و سپس آنها را سرد می کنند که این مرحله بسیار حساس است و واکنش شدیدی را باعث می شود ، در ادامه کربن حاصل می شود که هر چه میزان خاکستر تولیدی کمتر باشد کربن بیشتر تولید می شود پس از اینکه کربن ها کاملاً سرد شدند آنها را به شکل پودر در می آورند و این می شود کربن اکتیو !

 

اما نکات جالب :
اول اینکه چگونه باعث فعال شدن کربن می شوند اینکه در کربن موجود در طبیعت حفره هایی بسیار ریز وجود دارد که با نام های : ماکرو macro ، مزو mezo و میکرو micro معروفند که قطر
این ذرات به این شرح است :

ماکرو که در سطح قرار دارد <2 nm

مزو که درون تر است >2, <50 nm یا مساوی 2 و 50

و میکرو که در درون است >50 nm

در واقع می توان گفت که این حفره ها به گونه ای هستند که می توان آنها را شبیه یک لانه موریانه فرض کرد . که در این فرایند با گشاد کردن این حفرات باعث فعال شدن آنها می شوند .

دوم اینکه متأسفانه با وجود ساخت در کشور این محصول از خارج هنوز وارد می شود و مشکل عمده تر اینکه در کشور ما هیچ حمایت مالی از این پروسه نمی شود در صورتی که میلیونها پول در این صنعت نهفته است و.....

و اما استفاده از این کربن :

 

کربن اکتیو یک ماده پالاینده است و می تواند آلودگی ها را یکجا جمع کند حتی در معده !

اگر فردی اقدام به خودکشی کند تا به دلیلی سم وارد بدنش شود اگر سریعاً مقداری پودر کربن اکتیو را با آب مخلوط کنند و به او دهند معده اش به طور کامل پاک می شود و دفع می گردد .

 

هم چنین برای پاک سازی آلودگی موجود در آب ، برای سامتی موجودات دریایی و برای پاکسازی آلاینده هایی مانند مونوکسید کربن هوا ناشی از دود کارخانه ها و اتومبیل ها و .. میتوان از این مورد استفاده کرد !

و نکته جالب اینکه این محصول آلودگی ای در تولید ندارد چون گاز نیتروژن و دی اکسید کربن و کمی مونوکسید کربن تولید می کند که نیتروژن آن باعث غنی شدن خاک می شود و دی اکسید کربن آن وارد هوا می شود و می توان از مقدار جزیی گاز مونوکسید کربن آن صرف نظر کرد .

 

 

ایران ویج

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

عوامل موٍثر در بیولوژیک طبیعی آکواریوم آب شیرین چیست؟

 

 

اطلاعات بیشتر : چه نکاتی را باید رعایت کرد برای بیولوژیک طبیعی آکواریوم که احتیاج به استفاده از مواد خارجی و دارو نباشد ! یا کاملتر اینکه بیولوژیک چیست و چه باید کرد برای شرایط بهتر آب ؟ هر کسی یه حرفی میزنه مثل سیفون کردن آب ولی یه کاری باید کرد که شرایط طبیعی زیست ماهی های آب شیرین فراهم شود.

 

 

در واقع بهترین راه یا اولین راه برای نگهداری آکواریوم ایجاد فضای طبیعیه اونه اگر بخوام مثال بزنم اینکه مرسوم هست که هر کسی که آکواریوم داره برای زیبایی اون هر چیزی رو متعلق به آب هست رو وقتی پیدا میکنه میذاره تو آکواریومش

این دقیقا بر هم زدن اکوسیستمه چرا که بسیاری از سنگها، مرجانها، حلزونها و .... متعلق به آب شور هستن که حالاچون از بین رفتن و دیگه خودشون زنده نیستن ما اونها رو در آکواریوممون می زاریم

بطور کل چند عامل میتونه طبیعت اب شیرین رو در اکواریوم ایجاد وحفظ کنه:

قدم اول اینکه دقت کنید هر چه(سنگها، چوبها یا گیاهها) در آکواریوم قرار میدهید اولا متعلق به آب باشه و ثانیا متعلق به آب شیرین باشه

قدم دوم استفاده از ماهیهاییه که خودشون به حفظ طبیعت اب شیرین کمک میکنن مثل کت فیشها و ....

قدم سوم این که یک لابلاتوار یا بیمارستان داشته باشی که قبل از قرار دادن ماهی درون آکواریومت اونها در اونجا نگهداری کنی و در صورت اطمینان از سلامت، اونها رو وارد آکواریوم کنی تا سلامتی آکواریوم رو تغییر ندن.

و قدم آخر هم سیفون کردن اب و ایجاد یک تصفیه دائمیه

 

 

 

آکواریوم باید دارای یک فیلتر مکانیکی (ابر و اسفنج ) و یک فیلتر بیولوژیکی باشد.مکانیکی ذرات درشت و ریز را حذف مکیند و بیولوژیکی آمونیاک بوجود آمده از فضله ماهی رو به نیتریت تبدیل میکنه و بخش دیگر نیتریت را به نیترات.آمونیاک بسیار برای ماهی ضرر دارد ولی نیترات بسیار کم ضرر است.پس از گذشت چند وقت که نیترات هم زیاد شد به نوبه خود به ماهی ضربه میزند و باید نیترات را با سیفون هفته ای یک چهرم کل آب به حد تعادل رساند.

بهترین حالت فیلتر میکانیکی و بیولوژیکی استفاده از سامپ است.

 

 

به نکات زیر توجه کنید.

1-تا جایی که امکانش هست از تانک بزرگ مثلا 2متری استفاده کن.چون هم جزاب ترمیشه هم واسه ماهی ها بهتره.

2-تعداد ماهی موجود باید بسته به سایز اونا جوری باشه که فضای کافی واسه شنا داشته باشن.

اب تانک رو حداقل هر هفته یک بار تا یک سوم عوض کن.بعد اضافه کردن اب جدید بزار فیلتر چند ساعت کارکنه که اگه کلر تو اب هست از بین بره.

3-تو اضافه کردن ماهی و وسالیل جدید حتما توجه داشته باش الودگی وارد تانکت نشه.

4-حتما تو روز حداقل 5الی6ساعت فیلتر کارکنه.از فیلتر اکسترنال استفاده کن و داخلش از زغال و مخصوصا رزین و سرامیک بیولوژیک استفاده کن.

5-تعداد دفعات غذا دادن رو زیاد کن و حجم غذا رو کم تا غذای اضافی تو تانک نمونه.

اگه موادر بالا رو رعایت کنی متمعن باش اب تانکت تو بهترین شرایط میمونه و ماهی هاتم خوب و سالم رشد میکنن

اصلا از دارو استفاده نکن.چون هم هزینه زیادی داره هم چون دارو شیمیاییه واسه ماهی ها ی سالم ضرر داره.

کمی نمک بعد از تعویض یک سوم اب هم شوری لازم رو واسه ماهی ایجاد میکنه "هم بهترین ضد عفونیه.

توجه داشته باش کسی واسه ماهی های توی رودخونه و دریا دارو نمیریزه و اونا بازم زندگی میکنن.

 

 

 

کلوب کام

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

انگل ایك چیست؟

http://www.persianfish.ir/Maghalat/Bimariha/Ichthyphthirius/Ich%20-%2001.jpg

 

 

 

مقدمه:

 

 

ایكتیوفتیریوزیكی از بیماریهای رایج ماهیان پرورشی اكواریومی و وحشی بوده و عامل آن تك یاخته مژه دار نسبتا درشتی به نام ایكتیوفتیریوس مولتی فیلیس میباشد. اندازه انگل بالغ حدود 1 - 5 / 0 میلیمتر بوده و به راحتی با بزرگنمایی كم میكروسكوپ قابل مشاهده است بنابراین تشخیص بیماری ساده بوده و با تهیه یك گسترش مربوط از پوست و آبشش عملی می باشد. این انگل گسترش جهانی داشته و در ماهیان مختلف گزارش شده است به اكثر درمانهای رایجی كه بر علیه دیگر تك یاخته ها استفاده میشود مقاوم بوده و به سختی از استخر یا آكواریوم آلوده ریشه كن می گردد. این بیماری بیشتر در فصل پائیز و زمستان اتفاق می افتد كه دلیل آن احتمالا كم شدن فعالیت فتوسنتزی در آب (در نتیجه ایجاد كمبود اكسیژن) و كم شدن ایمنی ماهی در اثر كاهش دما و عوامل دیگر می باشد.دكتر مخیر (1976) وجود این انگل را در ماهیان ایران گزارش كرده اند.

 

 

 

 

در مرحله پیشرفته نقطه های سفید بسیاری همانند خاكه برنج سراسر بدن ماهی را می پوشانند. در این حالت ماهی خود را به اشیاء داخل محیط آبی می مالد و سعی دارد تا انگل را از پوستش جدا كند. مدتی بعد شدیدا تنبل و بی حال شده و رفته رفته انگل ها با چشم غیرمسلح به صورت لكه های سفید تا یك میلی متر قطر بر روی پوست ماهی قابل رؤیتند. Ichthyphthirius روش زندگی دوره ای دارد. آن برای تولید مثل ماهی ها را ترك می كند. پس از تولید مثل سوراخ بزرگی در پوست ایجاد میكند كه برای عفونت ثانویه باكتریایی یا قارچی باز است. انگل به كف مخزن رفته و یك پوشش ژله ای مانند به نام كیست در اطراف خودش ترشح می كند. آن درون این كیست به نوزادان بسیاری تقسیم می شود. سپس كیست می تركد و نوزادان بیرون می ریزند كه در حال شنای آزاد میزبان جدیدی را جستجو می كنند. همانند Cryptocaryon مرحله بین پوست و مرحله كیست هر دو نسبت به درمان مقاومند.

 

 

 

زمان لازم جهت رشد یاخته در زیر پوست به دو عامل اصلی درجه حرارت و قدرت دفاعی بدن ماهی بستگی دارد. هر چه ماهی قوی و سالمتر باشد رشد یاخته به مراتب كندتر خواهد بود. در هر صورت یك یاخته در درون جداره ای كه به دور خود میسازد می تواند طی 8 تا 24 ساعت بیش از 1000 یاخته به وجود آورد.

 

 

 

چرخه زندگی انگل ایك

 

معمولا بدن ماهی های مبتلا به این بیماری پس از بهبود تا حدود زیادی در مقابل آن مقاوم می شود. در این حالت گلبولهای سفید خون دور یاخته ها كیستهایی ساخته و آنها را محسوب می كنند. تنها زمانی كه قدرت دفاعی بدن ماهی ها بنا به عللی از جمله شرایط غیربهداشتی محیط زیست تغذیه نادرست كمبود اكسیژن و ضعف ناشی از سایر بیماری ها تحلیل رود یاخته های محبوس در كیست ها مجددا فعال شده و خود ماهی یا حتی ماهی های تازه به آكواریوم وارده شده را مبتلا می سازند.

 

 

 

درمان

 

می توان در مراحل ابتدایی با استفاده از روش افزایش درجه حرارت آب تا بیش از 30درجه سانتیگراد به مقابله با این بیماری پرداخت ولی در مراحل پیشرفته وقتی كه انگل در پوست ماهی و یا در مرحله كیست است قابل درمان نمی باشد. جهت از بین بردن Ichthyophthirius پیش از شكل گیری كیست و یا پس از تركیدن آن باید داروی اختصاصی به مخزن اضافه شود. به هنگام كاربرد دارو گیاهان و ذغال اكتیو فیلتر را از مخزن خارج كنید.

 

 

 

معالجه از طریق گرما

 

دما را به تدریج افزایش دهید به طوری كه این افزایش از یك درجه سانتیگراد در ساعت فراتر نرود. هدف ایجاد شرایطی است كه ناقل بیماری یا قادر به حیات نباشد و یا حداقل قدرت تولید مثل خویش را از دست بدهد.

برای ماهیان حساس به افزایش دما از شیوه های درمان دارویی استفاده كنید. جهت سایر ماهی ها افزایش 2 تا 3 درجه سانتیگراد طی 2 تا 3 روز بسیار مفید خواهد بود. این عمل جدا از نابودی بسیاری از ناقلین بیماری ها سبب افزایش پادزهر لازم در خون شده و قدرت دفاعی بدن ماهی را افزایش می دهد.

 

یكی از پیش شرط های لازم جهت درمان از طریق افزایش دما تمیزی آب و اكسی?ن كافی محلول در آب می باشد.

 

 

معالجه از طریق دارو

 

 

برای درمان با دارو باید از اكریفلاوین مالاشیت گرین و یا سولفات كینین یا هیدروكلریدكینین استفاده كرد.

 

 

الف) درمان با اكریفلاوین (تریپافلاوین Acriflavin = Trypaflavin)

این دارو در درمان تیرگی پوست و باله ها گندیدگی پوزه و باله ها ضدعفونی در جراحات كوچك و به ویژه به هنگام ابتلاء به ایك كاربرد دارد. جهت درمان ابتداء باید از دارو محلول مادر تهیه كرد. برای این كار یك گرم اكریفلاوین را در یك لیتر آب حل كنید. پس از تهیه محلول در ظرفی جداگانه به ازاء هر لیتر آب 50 میلی لیتر از محلول مادر ریخته و ماهی را به مدت 2 تا 4 روز در آن حمام دهید.

 

 

توجه : این دارو آب را شدیدا رنگی می كند.

 

 

ب) درمان با مالاشیت گرین (Malachit green)

 

مالاشیت گرین در معالجه بیماری های قارچی پوست كدر شدن و یا جوش زدن پوست كابرد دارد. جهت مداوا ابتلا یك گرم از دارو را كه به صورت بلورهای ریزی میباشد در یك لیتر آب حل كنید. سپس 6 میلی لیتر از این محلول مادر را در 100 لیتر آب حل كرده و ماهی ها را به مدت 12 روز در آن حمام دهید. در روزهای سوم ششم و نهم نصف مقدار داروی تجویز شده را به آب بیافزایید. پس از 12 روز نصف آب موجود باید تعویض شده و آب تازه وارد مخزن آبی گردد.

 

در صورت انجام درمان در ظرفی جداگانه به دلیل تجزیه دیرتر دارو در آب تازه مقدار 4 میلی لیتر از محلول مادر در 100لیتر آب كفایت می كند.

 

 

روش دیگر درمان با مالاشیت گرین حل كردن 13 تا 15 میلی گرم مالاشیت در 100 لیتر آب است كه ماهی ها به مدت 3 تا 4 روز در آن حمام داده می شوند.

 

 

توجه : مالاشیت گرین بسیار سمی است كه به هنگام تماس با پوست یا وارد دهان شدن باید به سرعت به پزشك مراجعه كرد.

 

توجه : از نگهداری مالاشیت یا محلول مادر آن در یخچال حاوی موادغذایی اجتناب ورزید زیرا علاوه بر سمی بودن سرطان زا می باشد. كاربرد مالاشیت در درمان و یا ضدعفونی در مورد ماهیان پرورشی خوراكی در برخی كشورها به طور كلی ممنوع اعلام شده است و در سایر كشورها پس از كاربرد در معالجه باید ماهی دوره ای در حدود 2 تا 6 ماه را پیش از عرضه به بازار مصرف بگذراند.

 

 

 

ج) درمان با سولفات كینین یا هیدروكلریدكینین

 

(Quinine Sulfat or Quinine Hydrochloride)

یك گرم كینین را در 100 لیتر آب حل كرده و ماهی ها را 3 روز در آن قرار دهید. سعی كنید معالجه در ظرفی مجزا انجام شود. اگر آب به هنگام معالجه كدر شد باید محلول تازه ای تهیه كرده و ماهی ها را به داخل آن انتقال دهید.

 

توجه : این درمان را برای ماهی های بسیار كوچك و یا بسیار حساس نباید به كار برد.

 

باتوجه به این كه یكی از خصوصیات انگل نفوذ به لایه های زیرین بافت پوششی می باشد لذا تكرار درمان برای حاصل شدن نتیجه مطلوب ضروری است لذا به همین دلیل تجویز دارو سه بار به فاصله 48 ساعت تكرار گردید و پس از نوبت سوم جهت برطرف كردن عوامل مساعد كننده بیماری ماهیان به استخری با شرایط نگهداری مناسب تر انتقال داده شدند كه نهایتا نتیجه مطلوب بدست آمده و ماهیان درمان شده از آلودگی پاك گردیدند.

 

 

 

در خاتمه باتوجه به سیكل زندگی انگل برای پیشگیری از وقوع این بیماری رعایت نكات یاد شده ذیل توصیه می شوند:

 

1- خشك كردن استخر و ضدعفونی آن با آهك قبل از آبگیری و انتقال ماهیان به استخر.

2- اصلاح و بهبود وضعیت نگهداری ماهیان (استفاده از آب مناسب دمای مناسب استخرهای استاندارد تغذیه صحیح ...).

3- جلوگیری از ورود ماهیان وحشی به استخر با نصب فیلترهای مناسب.

4- نمونه گیری منظم از ماهیان و بررسی بهداشتی آنها.

 

 

http://www.persianfish.ir/Maghalat/Bimariha/Ichthyphthirius/Ich%20-%2002.jpg

 

بلوگفا

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

می خواهیم در این قسمت موضوعی رو توضیح بدم: که کمتر به ان اشاره شده زمانی که شما ماهی را خریداری میکنید نکات زیر را باید انجام دهید که از تلفات ماهی جلوگیری کنید

 

 

* در صورت وجودروشنایی در اکواریوم ان را خاموش کنید{جلوگیری از شک به ماهی }

* هم دما کردن : پلاستیک حاوی ماهی رامستقیما برای 5 دقیقه در داخل اب بگذارید

* اب به اب کردن: در پلاستیک را باز کرده و مقداری از اب اکواریوم { به همان مقدار داخل پلاستیک} را داخل پلاستیک بریزید (به مدت 5 دقیقه)

* در پلاستیک را در اب فرو کرده تا خود ماهی ها وارد اب آکواریوم شوند

 

 

نکاتی که باید بر روی اکواریوم خود انجام دهید این است که

 

1.هیچ گاه پمپ ویا بخاری خود را برای مدت خاص (مثل شبها)خاموش نکنید چون با ایکارتون باعث بالا رفتن یا پایین اومدن دما میشوید و باعث کمبود اکسیژن در اب و بالا رفتن تلفات تون میشه

2.هیچگاه پمپ را برای مدت طولانی خاموش نکنید (مخصوصا در زمستان) چون باعث بالا رفتن درجه حرارت و نیز کمبود اکسیژن در آب شده و در نتیجه ماهیها دچار خفگی میشوند

3.تغیرات دما بر روی ماهی ها تاثیر گذار است. کم شدن دما تحرک ماهی را کم کرده واز اشتها می افتند و بر روی بدن انها سفیدک وقارچ ایجاد میشود.چشم ماهی ها سفید میشودو...حالا اگر ما بالا برود تنفس ماهیها شدید شده و حالت خفگی به انها دست میدهد و بیشتر در سطح ب شنا میکنند.

4.سیفون کردن آب (کشیدن آب) که هر 7 یا 10 روز یک بار به مقدار یک چهارم از ارتفاع آب آکواریوم (اگر از سطح شن یا لوله کف باشد بهتر است) 5.هر 15 روز یک بار آب اکواریوم را ضد عفونی کنید 6.تعویض کامل اب اکوایوم هر یک ماه یک بار و ضد عفونی کردن اکواریوم با جوهر نمک و تمیز کردن ان با مایع ظرفشویی برای جلوگیری از شکستگی احتمالی از یونولیت استفاده کنید 7.در هنگام تعویض کامل اب اکواریوم فراموش نکنید که باید ازداروهای ضد کلر و ضد عفونی کننده استفاده کرد

 

 

 

دمای مورد نیاز برای ماهی ها:

 

دمای مورد نیاز جهت ماهی ها بین 29 تا 31 درجه است چون فعل وانفعالات ماهیها در این درجه بهتر و سالمتر است تغیر دمای بین 3 تا 4 درجه به ماهیها شک وارد میکند و زمینه بیماری را فراهم میکند و اختلاف بیشتر از 4 درجه احتمال مرگ ماهی ها را فراهم میکند و احتمال دارد روی کیسه تعادل ماهی تاثیر مخرب بگذارد و شیوع هر بیماری رو فراهم کند و اختلاف بیشتر از 6 درجه زمینه مرگ ماهی را فراهم میکند.

غذا دهی به ماهی ها:

 

معمولا در روز 2 وعده به ماهیها باید غذا داد. که بهتر است در زمان غذا دادن پمپ هوا را به مدت کوتاهی خاموش کنید تا از حل شدن غذا در اب وکدر شدن اب جلوگیری کنید و مانع تولید بیماری شویذ.

 

از پودر کردن غدا برای ماهی ها جلوگیری کنید چون غذای پودر شده در اب حل میشود ورنگ اب را تغییر میدهد وتوسط کف اکواریوم جذب نمی شود و باعث تحلیل اکسیژن میشود و عامل شیوع بیماری میشود

شن اکواریوم:

بهتر است مقداری شن در کف اکواریوم به ارتفای 5 تا 7 سانتیمتر از که اکواریوم قرار دهید زیرا بهترین بهترین اسیون در این حالت اتفاق می افتد فضولات و مواد اضافی بر روی سطح شن ها در بین لایه های از شن پودر شده و در زیر کف و در حجم کمتری ته نشین می شود و در اثر تجزیه و تحلیل به باکتری مثبت تبدیل شده و تولید اکسیزن میکند و باکتری منفی را از بین میبرد

یک نکته مهم را فراموش نکنید اگر نوع ماهیهایتان اجازه میدهد تا میتوانید داخل آکواریوم خود گیاه قرار دهید. این کار چند حسن دارد:

1-محل اختفا برای ماهیها ایجاد میشود. این کار باعث کاهش استرس ماهیها میشود.

2-تولید اکسیژن میکند که در صورت اختلال در کار پمپ هوا از احتمال مرگ و میر ماهیانتان میکاهد.

3-دی اکسید کربن آب را جذب میکند و به ایجاد چرخه اکسیژن کمک میکند

4- در صورت قابل خوردن بودن مقداری غذا برای ماهینتان ایجاد میکند و به ایجاد چرخه کربن کمک میکند.

5-نیترات آب را جذب میکند و به ایجاد چرخه ازت کمک میکند. با این کار مقدار سیفون آب شما کاهش می یابد و حتی میتواند تا میزان 0 هم برسد.

 

 

 

پاتوق کام



لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=2]چند نكته در مورد آكواريوم هاي آب شور

[/h]

راه اندازی یک آکواریوم آب شور:

 

 

برای راه اندازی یک آکواریوم آب شور اول از همه شما نیاز به یک شیشه ی آکواریوم دارید که حداقل سایز آن باید ۳۰۰ لیتر باشد.(اگر کمتر باشد مشکل ساز خواهد بود!)سپس شما نیاز به یک سری وسایل اصلی دارید:

 

 

۱)فیلتر سطلی که شبیه یک سطل بوده و بیرون از آکواریوم قرار میگیرد و مهمترین نقش را دارد و باید از نوع و مارک بسیار خوب خریداری شود.

۲)فیلتر برقی که در درون آب قرار داشته و کار تصفیه را انجام میدهد.

۳)بخاری برای تعادل دما

۴)دسنگاهی که نمک را در آب حل میکند. در ضمن مقداری ماسه هم(مانند سواحل دریاها)نیاز است که حتما دانه های آنها باید ریز ریز باشدو همچنین تمیز. بعد حتما باید صخره های مرجانی متعددی نیز در کف آکواریوم خود به صورت قلمرویی(چون ماهیان آب شور ناز به قلمرو و پناه گاه دارند) بچینید.

 

 

 

- شرایط آکواریوم آب شور:

 

همانطور که در قسمت قبل هم عرض شد آکواریوم شما باید بزرگ باشد(حداقل ۳۰۰ لیتر).غلظت نمک شما در آب هم باید حتما بین ۲۷ تا ۳۱ باشد و شما این میزان را باید با دستگاهی بنام شوری سنج اندازه بگیرید که تهیه ی این دستگاه الزامی است. دمای آب نیز باید ۲۵ الی ۳۰ درجه ی سانتی گراد باشد. تستهای زیادی هم برای آب وجود دارد که شما هرچند وقت یکبار باید آنها را انجام دهید و مهمترین آنها تستNO2 می باشدو در این مورد برای اطلاعات بیشتر میتوانید از مغازه دار کمک بگیرید. صخره های شما بایدتمیزو تعداد آنها زیاد باشد تا ماهیها احساس راحتی بیشتری بکنند.

 

 

 

- چند نکته ضروری:

 

۱) به هیچ وجه ماهیهایی را که میدانید با هم سازگاری ندارند کنار هم نیندازید و در این مورد در هنگام خرید ماهی حتما از مغازه دار سوال کنید.

۲) به هیچ عنوان ماهیهای گروه پروانه ماهی(Butterfly Fish)نباید با گیاهان دریایی در یک مکان باشند!

۳) صخره های خود را طوری جایگذاری کرده تا اصلا امکان تکان خوردن یا افتادن آنها وجود نداشته باشد.

۴) بعضی از ماهیهای آب شور مثل شیر ماهی یا خروس ماهی(common name: LION FISH/Latin name:PTEROIS VOLITANS) سمی هستند و باید مواظب آنها باشید.

 

۵) تغذیه ی ماهیان شما با توجه به حساسیت فوقالعاده بالای ماهیان آب شور باید کاملا سالم بوده و غذای آنها باید حاوی انواع ویتامینها و... باشد.

۶) اگر احیانا ماهی به اسم دلقک ماهی(Clown Fish) خریداری کردید حتما گیاهی به اسم شقایق دریایی نیز تهیه کنید چون زندگی اش بیشتر وابسته به این گیاه است و پناهگاهی است برای او.

 

این ها یک سری از نکات مهم بودن که رعایت آنها الزامی است. نکات بسیاری هم وجود دارند که بعدا در همین قسمت عرض مینمایم. آکواریوم آب شور و ماهیان آن پدیده ی بسیار قشنگ و جالبی است و به شما پیشنهاد میکنم آنرا تجربه کنید. من که تجربه کردم و خیلی عالی است فقط باید در نگهداری آن دقت داشته باشید.

 

 

 

اکواریوم مروارید

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]معرفی ماهیان آب شیرین

[/h]

[h=2]آنجل لئوپارد ( Leopard Angelfish )[/h]

آنجل, معرفی ماهیان آب شیرین

 

آنجل لئوپارد دارای نقاط فراوانی بر روی بدن است. با افزایش سن ماهی، اندازه ی این نقاط کوچک تر می شوند. بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه و حداقل حجم ۱۱۰ لیتر دارای آب با پی هاش حدود ۵ تا ۷ می باشد.

 

آنجل لئوپارد دارای نقاط فراوانی بر روی بدن است. با افزایش سن ماهی، اندازه ی این نقاط کوچک تر می شوند.

 

 

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه و حداقل حجم ۱۱۰ لیتر دارای آب با پی هاش حدود ۵ تا ۷ می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

 

 

 

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود ۳۰درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا” ۳ روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

 

 

 

آنجل لئوپارد نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

 

 

آنجل لئوپارد با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دمشمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2014/02/leopard-angelfish-289x300.jpg

 

 

 

هم میهن کام

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]گورامی غول پیکر ردتیل ( Giant Redtail Gourami )

[/h]

گورامی غول پیکر ردتیل شباهت زیادی به ماهی اسفروناموس دارد. تنها با این تفاوت که انتهای دم و باله های این ماهی قرمز رنگ است. این ماهی تا ۶۰ سانتی متر در طبیعت رشد می کند.

 

 

این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است. این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

 

 

حداقل حجم آکواریوم برای این ماهی ۲۵۰ لیتر، دمای مناسب برای آن ۲۲ تا ۲۷ درجه و پی هاش مناسب بین ۶ تا ۸/۸ می باشد.بهترین آکواریوم برای این ماهی، آکواریومی همراه با گیاهان طبیعی و تخته سنگ می باشد تا مکان هایی برای پنهان شدن ماهی فراهم آورد.

 

 

بهترین راه برای تشخیص گورامی نر از گورامی ماده توجه به باله ی پشتی ماهی است.در ماهی نر این باله بلند و نوک تیز است، در صورتی که در ماهی ماده کوتاه تر و دارای نوک گرد می باشد. در زمان جفتگیری ماهی نر لانه ای حبابی در زیر برگ ها می سازد و سپس شروع به جلب کردن ماهی ماده می کند. بدین صورت که در پشت آن حرکت می کند و آن را به مسیر تخمریزی هدایت می کند. در این زمان ماهی نر با باز کردن باله ها و تغییر رنگ خودنمایی می کند. هنگامی که این رفتار از ماهی نر مشاهده شد باید ارتفاع آب را کاهش داد و به حداکثر ۱۵ سانتی متر رساند. پس از تخمریزی باید ماهی ماده از آکواریوم خارج شود. زیرا ماهی نر وظیفه ی نگهداری از فرزندان را به عهده دارد و ممکن است که به ماهی ماده آسیب برساند. ماهی نر تا زمان خروج نوزادان از تخم، از آن ها مراقبت می کند. پس از خروج نوزادان از تخم، آب آکواریوم باید به طور مداوم سیفون شود. به خصوص در هفته ی سوم. نوزادان تازه متولد شده باید با آنفوزوئر یا نوزاد میگو تغذیه شوند.

 

 

گورامی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.

 

 

گوارمی رد تیل با ماهی های بزرگ همچون اسکار، پرت، پنکوسی و انواع گربه ماهیان بزرگ سازگاری نسبی دارد و می توان آن ها را در کنار یکدیگر در یک آکواریوم بزرگ نگهداری نمود.

 

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2014/03/Giant-red-tail-gourami-300x235.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]گورامی بالن (Baloon Gourami )

[/h]

گورامی بالن دارای فرم بدنی متفاوت با سایر نژاد های گورامی است. این ماهی دارای بدنی گرد می باشد که از این نظر شباهت زیادی به ماهی پرت پیدا کرده است. این ماهی دارای بدنی سفید رنگ متمایل به صورتی می باشد. گورامی بالن با نام های گورامی بوسنده ی بالن و گورامی صورتی نیز شناخته می شود.

 

 

این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است. این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

 

 

گورامی بالن ماهی ای صلح جو است. حداقل حجم آکواریوم برای این ماهی ۱۰۰ لیتر، دمای مناسب برای آن ۲۲ تا ۲۷ درجه و پی هاش مناسب بین ۶ تا ۸/۸ می باشد.بهترین آکواریوم برای این ماهی، آکواریومی همراه با گیاهان طبیعی و تخته سنگ می باشد تا مکان هایی برای پنهان شدن ماهی فراهم آورد.

 

 

بهترین راه برای تشخیص گورامی نر از گورامی ماده توجه به باله ی پشتی ماهی است.در ماهی نر این باله بلند و نوک تیز است، در صورتی که در ماهی ماده کوتاه تر و دارای نوک گرد می باشد. در زمان جفتگیری ماهی نر لانه ای حبابی در زیر برگ ها می سازد و سپس شروع به جلب کردن ماهی ماده می کند. بدین صورت که در پشت آن حرکت می کند و آن را به مسیر تخمریزی هدایت می کند. در این زمان ماهی نر با باز کردن باله ها و تغییر رنگ خودنمایی می کند. هنگامی که این رفتار از ماهی نر مشاهده شد باید ارتفاع آب را کاهش داد و به حداکثر ۱۵ سانتی متر رساند. پس از تخمریزی باید ماهی ماده از آکواریوم خارج شود. زیرا ماهی نر وظیفه ی نگهداری از فرزندان را به عهده دارد و ممکن است که به ماهی ماده آسیب برساند. ماهی نر تا زمان خروج نوزادان از تخم، از آن ها مراقبت می کند. پس از خروج نوزادان از تخم، آب آکواریوم باید به طور مداوم سیفون شود. به خصوص در هفته ی سوم. نوزادان تازه متولد شده باید با آنفوزوئر یا نوزاد میگو تغذیه شوند.

 

 

گورامی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.

 

 

این ماهی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، بارب و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2014/03/Baloon-Gourami-300x207.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]گوپی طلوع آفتاب (Orange Sunshine Guppy)

[/h]

گوپی طلوع آفتاب دارای بدنی به رنگ آبی، سبز و زرد به همراه دمی کاملا” نارنجی است. اندازه این ماهی که بومی ونزویلا، ترینیداد، شمال برزیل و گینه است در ماده ها به ۶ و در نرها به ۳سانتی متر می رسد. از این ماهی برای کنترل تخم و نوزاد حشرات استفاده می شود. در آکواریوم ها بسیار مقاوم بوده و تغذیه و تکثیر آن ها نسبتا” آسان است. این ماهی ها هیچ گونه مزاحمتی برای سایر ماهی های آکواریوم ایجاد نمی کنند. نرها همواره مواظب ماده ها بوده و در هر فرصت ممکن است اسپرم خود را به آن ها منتقل نمایند.اسپرم حاصله از یک بار انتقال میتواند تا ۶ بار تخم ها را بارور نماید.

 

 

 

آکواریومی با پوشش انبوه گیاهی فضایی مناسب را برای این ماهی ایجاد می کند. دمای ۲۰ تا ۲۷٫۵ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۵٫۵ تا ۸٫۰ برای این ماهی مناسب است.

 

 

ماهی گوپی از دسته ماهیان زنده زا است و دارای لقاح داخلی می باشد. ماهی ماده پس از هر مرتبه بارور شدن توسط ماهی نر می تواند تا ۵ مرتبه زایمان نماید. ماهی ماده قبل از زایمان دارای شکمی متورم است و معمولا” در مقابل شیشه ی آکواریوم شنای عمودی می کند. در صورت مشاهده ی به موقع ماهی ماده ی باردار می توان آن را به زایشگاه منتقل نمود تا زایمان نماید. در این صورت نوزادان از حمله ی سایر ماهی ها در امان خواهند ماند. زایمان ماهی گوپی در آکواریوم های شلوغ و گیاهی نیز موفقیت آمیز است. در چنین آکواریوم هایی نوزادان در لا به لای گیاهان پنهان می شوند و از حمله ی سایر ماهی ها در امان می مانند. در هر بار زایمان حداکثر ۴۰ تا ۵۰ نوزاد متولد می شوند. نوزادان گوپی جثه ی نسبتا” بزرگی دارند و همچنین از مقاومت خوبی برخوردارند. نوزادان پس از یک ماه بالغ می شوند و نر ها از ماده ها متمایز می گردند. نر ها دارای عضو جفتگیری در زیر شکم خود هستند که ماده ها فاقد این عضو هستند. پس از ۳ ماه دم ماهی های نر به زیبایی یک ماهی مسن می شود. گوپی ها عمر زیادی ندارند و تنها ۲ سال عمر می کنند.

 

 

گوپی از دسته ماهیان گیاهخوار محسوب می شود و تغذیه ی آن با انواع غذاهای مخصوص ماهیان گیاهخوار امکان پذیر است. تترا گوپی یکی از بهترین غذاهای موجود برای گوپی است. این غذا موجب افزایش سرعت رشد ماهی و همچنین رنگپذیری بهتر این ماهی شود.

 

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/12/Orange-Guppy-300x218.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]آنجل کوی ( Koi Angelfish )

[/h]

آنجل کوی دارای بدنی طلائی به همراه خطوط و نقاط نقره ای بر روی آن است. ویژگی بارز این ماهی وجود خطوط نارنجی بر روی بدن به خصوص بر روی سر است.

 

 

 

 

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه و حداقل حجم ۱۱۰ لیتر دارای آب با پی هاش حدود ۵ تا ۷ می باشد. در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

 

 

 

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند. پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است. این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد. دمای لازم برای تخمریزی حدود ۳۰درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد. در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند. بعد از حدودا” ۳ روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

 

 

 

 

آنجل کوی نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

 

 

 

آنجل کوی با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دم شمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

 

 

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2014/02/Koi-Angelfish-300x200.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]گورامی طلوع خورشید ( Sunset Gourami )

[/h]

گورامی طلوع خورشید دارای بدنی نارنجی و قهوه ای است. این ماهی با نام گورامی لب کلفت نیز شناخته می شود.

 

 

این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است. این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

 

 

گورامی طلوع خورشید ماهی ای صلح جو است. حداقل حجم آکواریوم برای این ماهی ۱۰۰ لیتر، دمای مناسب برای آن ۲۲ تا ۲۷ درجه و پی هاش مناسب بین ۶ تا ۸/۸ می باشد.بهترین آکواریوم برای این ماهی، آکواریومی همراه با گیاهان طبیعی و تخته سنگ می باشد تا مکان هایی برای پنهان شدن ماهی فراهم آورد.

 

 

بهترین راه برای تشخیص گورامی نر از گورامی ماده توجه به باله ی پشتی ماهی است.در ماهی نر این باله بلند و نوک تیز است، در صورتی که در ماهی ماده کوتاه تر و دارای نوک گرد می باشد. در زمان جفتگیری ماهی نر لانه ای حبابی در زیر برگ ها می سازد و سپس شروع به جلب کردن ماهی ماده می کند. بدین صورت که در پشت آن حرکت می کند و آن را به مسیر تخمریزی هدایت می کند. در این زمان ماهی نر با باز کردن باله ها و تغییر رنگ خودنمایی می کند. هنگامی که این رفتار از ماهی نر مشاهده شد باید ارتفاع آب را کاهش داد و به حداکثر ۱۵ سانتی متر رساند. پس از تخمریزی باید ماهی ماده از آکواریوم خارج شود. زیرا ماهی نر وظیفه ی نگهداری از فرزندان را به عهده دارد و ممکن است که به ماهی ماده آسیب برساند. ماهی نر تا زمان خروج نوزادان از تخم، از آن ها مراقبت می کند. پس از خروج نوزادان از تخم، آب آکواریوم باید به طور مداوم سیفون شود. به خصوص در هفته ی سوم. نوزادان تازه متولد شده باید با آنفوزوئر یا نوزاد میگو تغذیه شوند.

 

 

گورامی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.

 

 

این ماهی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، بارب و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2014/03/sunset-gourami-300x225.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]گورامی پلاتینیوم ( Platinium Gourami )

[/h]

گورامی پلاتینوم گونه ای شبیه به پلاتی سه خال است. تفاوت این ماهی با گورامی سه خال در رنگ بدن است. گورامی پلاتینوم دارای رنگی سفید بر روی بدن است. در حالات مختلفی رنگ این ماهی متمایل به نقره ای و یا زرد می شود.

 

 

این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است. این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

 

 

گورامی پلاتینیوم ماهی ای صلح جو است. حداقل حجم آکواریوم برای این ماهی ۱۰۰ لیتر، دمای مناسب برای آن ۲۲ تا ۲۷ درجه و پی هاش مناسب بین ۶ تا ۸/۸ می باشد.بهترین آکواریوم برای این ماهی، آکواریومی همراه با گیاهان طبیعی و تخته سنگ می باشد تا مکان هایی برای پنهان شدن ماهی فراهم آورد.

 

 

بهترین راه برای تشخیص گورامی نر از گورامی ماده توجه به باله ی پشتی ماهی است.در ماهی نر این باله بلند و نوک تیز است، در صورتی که در ماهی ماده کوتاه تر و دارای نوک گرد می باشد. در زمان جفتگیری ماهی نر لانه ای حبابی در زیر برگ ها می سازد و سپس شروع به جلب کردن ماهی ماده می کند. بدین صورت که در پشت آن حرکت می کند و آن را به مسیر تخمریزی هدایت می کند. در این زمان ماهی نر با باز کردن باله ها و تغییر رنگ خودنمایی می کند. هنگامی که این رفتار از ماهی نر مشاهده شد باید ارتفاع آب را کاهش داد و به حداکثر ۱۵ سانتی متر رساند. پس از تخمریزی باید ماهی ماده از آکواریوم خارج شود. زیرا ماهی نر وظیفه ی نگهداری از فرزندان را به عهده دارد و ممکن است که به ماهی ماده آسیب برساند. ماهی نر تا زمان خروج نوزادان از تخم، از آن ها مراقبت می کند. پس از خروج نوزادان از تخم، آب آکواریوم باید به طور مداوم سیفون شود. به خصوص در هفته ی سوم. نوزادان تازه متولد شده باید با آنفوزوئر یا نوزاد میگو تغذیه شوند.

 

 

 

گورامی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.

 

 

این ماهی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، بارب و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2014/03/platinium-gourami-300x199.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]آنجل گوست ( Ghost Anjelfish )

[/h]

آنجل گوست یا آنجل روح دارای بدنی نقره ای به همراه خطوطی سیاه بر روی چشم و دم است.

 

 

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه و حداقل حجم ۱۱۰ لیتر دارای آب با پی هاش حدود ۵ تا ۷ می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

 

 

 

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود ۳۰درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا” ۳ روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

 

 

 

 

آنجل گوست نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

 

 

آنجل گوست با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دم شمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2014/02/Ghost-Angelfish-199x300.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]آنجل پلاتینیوم ( Platinum Angelfish )

[/h]

 

آنجل پلاتینیوم دارای بدنی سفید براق است. هر چه سن ماهی بیشتر شود رنگ ماهی به سبز و آبی تمایل پیدا می کند. این گونه ی آنجل یکی از جدیدترین گونه هایی است که به تازگی وارد آکواریوم ها شده است.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه و حداقل حجم ۱۱۰ لیتر دارای آب با پی هاش حدود ۵ تا ۷ می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

 

 

 

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود ۳۰درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا” ۳ روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

 

 

 

آنجل پلاتینیوم نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

 

 

آنجل پلاتینیوم با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دم شمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

 

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2014/02/Platinum-Angelfish-300x200.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]معرفی ماهیان آب شور

[/h]

[h=1]دلقک ماهی پرکولا (True Percula Clownfish)[/h]

دلقک ماهی پرکولا دارای بدنی قرمز رنگ به همراه سه خط سفید عمودی بر روی بدن است. همچنین نوارهایی سیاه رنگ در اطراف خط های سفید مشاهده می شوند. دلقک پرکولا بومی سواحل شمالی استرالیا است. سواحل گینه، ایرلند و سلیمان زیستگاه این ماهی کوچک است.

 

آکواریومی با حداقل حجم ۲۰ گالن (۷۵لیتر) با چیدمان صخره های مرجانی برای این ماهی مناسب است. دلقک ماهی پرکولا تا ۸ سانتی متر رشد می کند. ماهی ماده رشد بیشتری نسبت به ماهی نر دارد و جثه ی ماهی ماده در سن مشابه بزرگتر از جثه ی ماهی نر می باشد.

 

دلقک ماهی پرکولا موجودی همه چیز خوار است و می توان آن را با انواع غذاهای ماهیان آب شور تغذیه نمود. در طبیعت این ماهی از پلانکتون ها و همچنین قسمت های مرده ی شقایق های دریایی تغذیه می کند. برای تغذیه ی این ماهی در آکواریوم می توان از انواع غذاهای زنده، غذاهای منجمد و همچنین غذاهای بسته بندی استفاده نمود. توصیه می شود که در هر روز حداقل دو وعده غذا به ماهی داده شود.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/04/True-Percula-Clownfish-300x225.jpg

 

 

میهن کام

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]ماه ماهی(Monoclacty lidae)

[/h]

ماه ماهی ها که گاهی به آن ها مونو ها نیز می گویند دارای بدنی فشرده،پهن،رنگ نقره ای،فلس های ریز و باله های پشتی و مخرجی کشیده می باشند.اولین شعاع این باله ها به قسمت های برگه مانند فلس دار گرد منتهی می گردد.

 

 

این خانواده تنها دارای دو یا سه گونه است که رنگ اصلی بدن آن ها نقره ای می باشد.در صورتی که تغییر به تدریج صورت گیرد می توان این ماهی را در آب شیرین نیز نگهداری نمود.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/03/Monoclacty-lidae-300x280.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]جراح ماهی (Acanthuridae)

[/h]

به این ماهی ها در مناطق مختلف اسامی معمولی زیادی مانند ماهی جراح ،ماهی دکتر ،ماهی نیشتردار و ماهی یک شاخ داده شده است.بیشتر این اسم گذاری ها به علت ویژگی عمومی این گروه از ماهی ها است که اکثرا در هر طرف ساقه ی دمی دارای یک یا دو خار تیز می باشند.این خارها که سر آن ها به طرف جلو می باشد در واقع اسلحه های ماهی به حساب می آیند.این خارها معمولا دارای رنگ کاملا متمایز و متفاوت از رنگ زمینه ی بدن بوده و شاید علت آن آگاه نمودن سایر ما هی ها می باشد.

 

 

بدن آن ها نسبتا پهن و دیسک مانند است.باله های پشتی و مخرجی در سرتاسر بدن ادامه یافته و خط تقسیمی بین آن ها وجود ندارد.در این خانواده گونه های زیادی وجود دارند که از نظر شکل اساسی بدن دارای انواع متفاوتی می باشند.ماهی های بالغ جنس ناسو دارای پوزه ای دراز و ماهی های جنس زبراسوما دارای باله های پشتی و مخرجی بلندی می باشند.

 

 

این ماهی ها جزء ماهی های دریایی استوایی هستند که روی جزایر مرجانی همراه با پروانه ماهی ها و فرشته ماهی ها یافت می شوند.غذای اصلی آن ها را خزه ها تشکیل می دهند و در آکواریوم نیز باید به آن ها اسفناج نیم پخته و یا برگ کاهو داده شود.

 

 

در برخی از نقاط دنیا مانند هاوایی و فیلیپین از این ماهی ها به عنوان غذا استفاده می شود.در برخی نقاط دیگر نیز از مصرف آن ها خودداری می شود که شاید به علت طبیعت سمی این ماهی ها باشد. بررسی ها نشان داده اند که خارهای ساقه ی دمی برخی از این ماهی ها و همچنین شعاع های باله ی پشتی برخی دیگر از آن ها دارای غدد سمی می باشد.لازم به ذکر است که زخم حاصل از تماس بدن با شعاع های باله ای این ماهی ها بسیار دردناک بوده و ممکن است ایجاد عفونت نماید.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/03/Acanthuridae-300x182.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]ماهی شیشه ای (Glassfish) آب شیرین

[/h]

گلاس فیش یا ماهیان شیشه ای متعلق به خانواده Chandidae یا Ambassidae شامل همه ماهیانی است که دارای بدن شفاف می باشند . آنها بومی آسیا به خصوص پاکستان ، هند ، نپال ، بنگلادش ، میانمار و تایلند بوده و تا اندازه ۹-۸ سانتی متری رشد می کنند . بدن ماهی بسیار کوچک بوده و دارای نقاط سیاه و قرمز بر روی فلس ها است . نخاع ماهی از میان بدن آن قابل مشاهده می باشد . این ماهیان به آرامی در آبها ، چشمه های تمیز ، کانالها ، استخرها و در شالیزارها شنا می کنند . آنها شناگرهای ماهری در سطح میانی آکواریم ها بوده و در اسارت در صورت ایجاد شرایط مناسب آب ، در سلامت کامل خواهند بود .

 

 

کیفیت پایدار آب ، درجه حرارت و سطوح PH از شرایط زیستی این ماهیان می باشد . دمای آب بین ۳۰ – ۲۶ درجه و PH 8/6 و ۷ مناسب است . بعضی از گونه های گلاس فیش در آبهای لب شور نیز زندگی می کنند .

 

ماهیان اهلی زندگی گروهی را ترجیح می دهند . تمایل آنها به گاز گرفتن باله های سایر ماهیان به خصوص اگر محل زندگی به اندازه کافی بزرگ نباشد ، زیاد است . در محیط وحشی آنها گوشتخوار بوده و به همین دلیل به غذای گوشتی تحت شرایط آکواریوم علاقمندند .

 

با وجود اینکه گیلاس فیش های وحشی تقریبا شفاف هستند ولی اغلب به منظور تجارت ، مواد رنگی غیرسمی به دلیل ایجاد رنگ های نئون درخشان به ماهی تزریق می شود که دوام رنگ تا ۴-۳ ماه می باشد . عملیات رنگ کردن موجب استرس ماهی شده و مستعد بیماری می شوند و نیز تزریقات منجر به تلفات شدید ماهی می گردد . بررسی اخیر در کشور انگلستان نشان می دهد که بالغ بر ۴۰% گلاس فیش های رنگی به ویروس لنفوسیت ها معروف به قارچهای پنبه ای مبتلا می شوند .

 

آنها با تتراها ، بارب ها ، راس بوراس ، ماهی رنگین کمان ، live bearers ، گورامی و کت فیش سازگار هستند . بیماری مرسوم آنها پوسیدگی باله ها و آلودگی پوستی است . ۴ گونه از این ماهیان شامل : Chanda ranga , C lala , C nama & C baculis عموما” برای تجارت در نظر گرفته می شوند .

 

گونه Chanda ranga معرف به گلاس فیش هندی یا گلاس perch هندی دارای بدنی فشرده از پهلو ، گاهی اوقات دارای اشکال تخم مرغی می باشد . پیشانی ماهی برجسته ، پشت ماهی کمانی شکل دارای ۲ باله مجزا به اضافه یک باله بلند مخرجی است . بدن شفاف ماهی در بازتاب نور به رنگ کهربایی مایل به سبز رنگین کمانی مشاهده می شود . باله ها شفاف هستند . رنگ بدن بستگی به محل زندگی ماهی دارد . آنها تحت شرایط نورهای فرابنقش یا در آکواریوم های مدرن دارای لایه های تاریک با بهترین رنگ قابل مشاهده اند . حداکثر اندازه قابل دسترسی ۹ سانتی متر است . آنها به آب با شرایط PH بین ۵/۸ – ۷ و دمای بین ۳۰- ۲۸ درجه نیاز دارند و اضافه کردن ۵/۱ – ۱ % نمک به آب ایده آل است .نرها دارای رنگ زرد بیشتری هستند و در فصل تخم ریزی ، رنگ آبی رنگین کمانی در حاشیه باله های پشتی دیده می شود .

 

C lala معروف به گلاس فیش هندی در نواحی خلیج دهانه رودخانه ها کشور هند ، تایلند و میانمار یافت می شوند . ماده ها برخلاف نرها دارای رنگ آبی در حاشیه باله های پشتی و مخرجی نمی باشند . این ماهیها در دنیای وحش در گروههای بزرگ دیده می شوند به همین دلیل بهتر است به صورت گروهی در آکواریوم نگهداری شوند . سختی متوسط آب با PH بیش از خنثی ( ۵/۷ – ۲/۷ ) و دمای آب بین ۲۶ – ۲۴ درجه ( ۲۵ درجه ایده آل است ) برای این گونه مناسب است . آنها غذای زنده را به جای غذاهای پولکی و پلت ترجیح می دهند . این گونه در آکواریوم حاوی گیاهان آبی به دلیل شرایط مناسب آب تکثیر می یابد .

 

C nama معروف به glass-perchlet دراز یا گلاس فیش هندی بومی خلیج دهانه رودخانه ها در شبه قاره هند می باشند . در تجارت ، بیشتر گونه های این ماهی را با رنگهای فلورسنت رنگ می کنند . سختی متوسط آب با PH کمی بیش از خنثی برای آنها مناسب است . دمای آب می تواند بین ۲۸ – ۲۶ درجه باشد اما در هر صورت آنها در محیط های سردتر یا گرم تر بخوبی سازش می یابند . به دلیل لب شور بودن این ماهی ، آب با شوری پایین برای آنها مناسب است . نرها دارای باله های کمی بلندتر و رنگ های روشنتری می باشند . این نوع ماهی در شرایط اسارت تکثیر می یابد .

 

C baculis با عنوان گلاس فیش Burmese کوچکترین آنها در بین گلاس فیش ها است . آنها صلح جو اما خجالتی بوده و محل های آفتابی را ترجیح می دهند . کمی شوری آب با PH 7 و دمای ۲۷-۲۴ درجه برای آنها مناسب است . آنها شناگرهای سطوح میانی آب و گوشتخوارند . تغذیه با غذاهای پولکی برای آنها مشکل است . حداکثر اندازه آنها ۴ سانتی متر است.

 

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/03/Glassfish-300x163.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]اسکات (Scat)

[/h]

ماهی اسکات دارای رنگ برنزی تا قهوه ای همراه با نقطه های سبز تیره تا سیاه در سرتاسر بدن می باشد. هرچه سن ماهی بیشتر شود نقاط بر روی بدن تیره تر شده و پشت ماهی، کوهان مانند می شود. زیستگاه این ماهی هند و اقیانوس آرام است و در اصل این ماهی بومی آب های نیمه شور است.

 

 

اسکات به آکواریومی با حداقل حجم ۵۰ گالن همراه با گیاه و فضاهایی برای پنهان شدن نیاز دارد. بهتر است که آب آکواریوم این ماهی آبی نیمه شور باشد. برای این منظور به ازای هر دو گالن آب، ۳ تا ۴ قاشق چای خوری نمک به آب اضافه کنید. به دلیل نیمه شور بودن آب آکواریوم این ماهی، باید توجه داشت که گیاهان مورد استفاده در این آکواریوم سازگار با شرایط ذکر شده باشند. دمای ۲۰ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۷٫۶ تا ۷٫۸ برای ماهی اسکات مناسب است.

 

 

ماهی اسکات به سادگی در آب های شور اقیانوس تخمریزی می نماید. اما شرایط تخمریزی این ماهی در آب نیمه شور تا حدودی ناشناخته است. انتقال این ماهی از آب نیمه شور به آب شور موجب شادابی و طراوت پوست این ماهی در طول زمان می گردد.

 

 

رژیم غذایی ماهی اسکات باید بر پایه ی غذاهای گیاهی باشد و غذاهای پروتئینی نیز در کنار آن قرار گیرد. غذاهایی همچون جلبک دریایی تازه یا خشک شده، کاهو، میگوی آب شور و غذاهای خشک باکیفیت برای این ماهی مناسبند.

 

 

ماهی اسکات با ماهی هایی همچون پوفر، آنجل مونو، ماهی آب پاش و سایر ماهیان آب های نیمه شور سازگاری دارد.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/03/Scat-300x237.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]اسکار تایگر (Tiger Oscar)

[/h]

اسکار تایگر دارای دو نوع تایگر و تایگر آلبینو می باشد. نوع اول به رنگ سیاه با خال های قرمز بر روی بدن است و نوع دوم سفید رنگ است و خال های قرمزی بر روی بدن دارد. ماهی اسکار با نام های سیچلاید مرمری و سیچلاید مخملی نیز شناخته می شود. اسکار انتخاب خوبی برای آکواریوم های بزرگ محسوب می شود. اسکار از جمله ماهیان گوشتخوار مقاوم است که به مراقبت زیادی نیاز ندارد. ماهی اسکار عمر زیادی می کند و تا ۳۰ سانتی متر رشد می کند. افرادی که به نگهداری اسکار می پردازند پس از مدتی این ماهی را یکی از اعضای خانه ی خود خواهند دانست.

 

 

ماهی اسکار به آکواریومی با حداقل حجم ۲۶۰ لیتر دارای سنگ های درشت در کف آن و تعدادی تخته سنگ در آن نیاز دارد. این حجم آکواریوم موجب رشد سریع تر ماهی و سلامت بیشتر آن می شود. هرچه اندازه ی ماهی کوچک تر باشد می توان از آکواریوم های کوچک تر استفاده کرد. اما با گذشت زمان و رشد ماهی باید آکواریوم نیز به آکواریومی بزرگتر تبدیل شود. بهتر است که از قرار دادن گیاه در آکواریوم این ماهی خودداری شود. اما در صورت استفاده از گیاه، باید از گیاهانی مقاوم استفاده نمود و روی ریشه ی آن ها را نیز به وسیله ی تخته سنگ پوشاند. زیرا اسکار درون سنگ های کف آکواریوم حفره ایجاد می کند و به راحتی می تواند به ریشه ی گیاهان صدمه وارد کند. اسکار به خوردن ماهی های کوچک تر از خود علاقه ی شدیدی نشان می دهد. به همین دلیل بهتر است که با ماهی های هم اندازه ی خود نگهداری شود. دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۰ تا ۸٫۰ برای این ماهی مناسب است.

 

 

ماهی نر و ماده رفتار صلح آمیزی با یکدیگر دارند. تشخیص جنسیت در ماهی اسکار کار دشواری است. مطمئن ترین راه، بررسی لوله ی ماهی ها است. نوک لوله ی ماهی نر تیز است در صورتی که نوک لوله ی ماهی ماده گرد است. این روش معایبی دارد که مهمترین آن این است که لوله ی ماهی ماده تنها در زمان تخمریزی بیرون می آید. تفاوت دیگر، شکل سر ماهی است. سر ماهی نر نسبت به سر ماهی ماده شکستگی بیشتری دارد. همچنین لب های ماهی نر نسبت به لب های ماهی ماده بزرگترند. ماهی اسکار در آبی شفاف و تمیز و در دمای ۲۸ تا ۳۱ درجه ی سانتی گراد تخمریزی می نماید. ماهی نر و ماده قبل از تخمریزی حفره ای در کف آکواریوم ایجاد می کنند. در شرایط عادی، تخمریزی درون این حفره انجام می شود. اما بهتر است که پس از مشاهده ی این عمل یک سنگ صاف مرمر درون آکواریوم قرار دهید. در این هنگام، ماهی ها تخته سنگ را به دقت تمیز کرده و بر روی آن تخمریزی می نمایند. لاروها پس از ۲۴ ساعت از تخم خارج می شوند. در صورت مساعد بودن شرایط آکواریوم، والدین بدون هیچ مشکلی از نوزادان مراقبت خواهند کرد. اما در صورتی که شرایط آکواریوم مناسب نباشد ممکن است والدیت تخم ها و لاروهای خود را بخورند. تغذیه ی نوزادان پس از جذب کیسه ی زرده اهمیت فراوانی دارد. بهترین غذا برای آن ها نوزاد آرتمیا است.

 

 

ماهی اسکار را می توان با غذاهای مختلفی تغذیه نمود. دل مرغ، کرم خونی منجمد، ماهی های ریز زنده و غذاهای خشک برای این ماهی مناسب هستند. مصرف زیاد دل مرغ توصیه نمی شود. چرا که چربی بیش از حد موجب بروز بیماری های روده ای در ماهی خواهد شد.

 

 

ماهی اسکار در اندازه های مختلف با ماهی های مختلفی سازگاری دارد. در زمانی که اندازه ی ماهی اسکار کمتر از ۱۰ سانتی متر است می توان آن را با انواع لوچ ها و شارک ها نگهداری نمود. در اندازه های بزرگتر بهتر است که ماهی اسکار با سایر هم نوعان خود نگهداری شود. اما به هر حال نگهداری آن با ماهی هایی همچون پرت، سورم و پنکوسی مشکل خاصی به وجود نخواهد آورد.

 

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/03/Tiger-Oscar-1-300x197.jpg

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/03/Tiger-Oscar-2-284x300.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]پلاتی قرمز ( Red Platy )

[/h]

پلاتی قرمز همان طور که از نامش پیداست، دارای بدنی قرمز رنگ است. زیستگاه این ماهی کشور سنگاپور است. پلانی گزینه ی بسیار خوبی برای نگهداری در آکواریوم به حساب می آید.چرا که نگهداری از این ماهی بسیار ساده است.

 

 

 

پلاتی به آکواریومی با حداقل حجم ۵۶ لیتر همراه با گیاهان فراوان نیاز دارد.پلاتی ماهی بسیار صلح جویی است و به همین خاطر گزینه ی بسیار مناسبی برای نگهداری در آکواریوم های اجتماعی به حساب می آید.دمای ۵/۱۷ تا ۲۵ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۷ تا ۲/۸ برای این ماهی مناسب است.

 

 

پلاتی از دسته ماهیان زنده زا محسوب می شود.جفت ماهی در سن ۳ تا ۴ ماهگی قادر به تولید مثل خواهند بود.ماهی نر دارای اندازه ی کوچک تر و رنگ روشن تری نسبت به ماهی ماده است.همچنین عضو جفتگیری در زیر شکم ماهی نر کاملا” مشخص است.نوزادان این ماهی نسبت به نوزادان سایر ماهی های زنده زا قوی تر هستند و در صورت متولد شدن در آکواریوم اصلی و در کنار سایر ماهی ها از شانس بیشتری برای زنده ماندن نسبت به نوزادان سایر ماهی های زنده زا برخوردار هستند.

 

 

پلاتی را می توان با انواع غذاهای خشک همچون پولکی تغذیه نمود.

 

 

پلاتی با ماهی هایی همچون گوپی، مولی، دم شمشیری، انواع تترا، رازبورا، دانیو، ماهی رنگین کمانی، آنجل و گورامی سازگاری دارد.

 

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/09/Red-Platy-300x175.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]گلدفیش ساراسا (Sarasa Comet)

[/h]

گلدفیش ساراسا از دسته ی گلدفیش های تک دم است. ساراسا بومی کشور چین است. اما به علت تکثیر گسترده، اکنون در تمام کشور های جهان یافت می شود. گلدفیش ساراسا ماهی سخت جانی است. این ماهی دارای رنگ قرمز براق با تکه های سفید است.

 

 

آکواریوم مناسب برای گلدفیش ساراسا آکواریومی با حداقل حجم ۱۸۰ لیتر دارای کف شنی و تزئینات با تخته سنگ و گیاهان مقاوم است. این ماهی متناسب با حجم آکواریوم رشد می کند و در صورتی که حجم آکواریوم به اندازه ی کافی نباشد به رشد ماهی صدمه وارد خواهد شد. این ماهی علاقه ی زیادی به خوردن ریشه ی گیاهان نشان می دهد. لذا توصیه می شود که اطراف ریشه ی گیاهان با تکه های سنگ پوشانده شود. ساراسا قدرت سازگاری با دماهای متفاوت را دارد. این ماهی می توان در دمای ۲ تا ۳۰ درجه ی سانتی گراد زندگی کند. پی هاش ۶٫۸ تا ۷٫۲ برای این ماهی مناسب است.

 

 

ماهی نر با توجه به لوله ی مقعر خود قابل شناسایی از ماهی ماده است. در هر بار تخمریزی حدود ۱۰۰۰ عدد تخم تولید می شود که لارو ها پس از ۶ روز از تخم خارج می شوند. لازم است که لارو ها با غذاهای زنده ی کوچک تغذیه شوند. رنگ بچه ماهی ها تقریبا” پس از ۸ ماه ظاهر می شود.

 

 

گلدفیش ساراسا را می توان با غذاهای خشک بسته بندی شده که پروتئین آن ها بیش از ۳۰ درصد نباشد تغذیه نمود.

 

 

گلدفیش ساراسا با ماهی کوی و سایر گلدفیش های هم اندازه ی خود سازگاری دارد.

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/03/Sarasa-Comet-300x220.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

[h=1]گلدفیش تلسکوپی (Telescope Goldfish)

[/h]

 

گلدفیش تلسکوپی با نام های گلدفیش چشم آسمانی و گلدفیش چشم اژدهایی نیز شناخته می شود. علت نامگذاری این ماهی با این اسامی، چشم های برجسته و بیرون زده ی ماهی است. گلدفیش تلسکوپی یکی از قدیمی ترین گونه های شناخته شده ی چینی است. گلدفیش تلسکوپی دارای تنوع رنگ زیادی است. رنگ هایی شامل قرمز- سفید، سفید پنبه ای و قرمز.

 

 

 

چشم این ماهی از ابتدای تولد دارای برجستگی نیست. بلکه پس از ۱ تا ۳ ماه این برجستگی به وجود می آید. هر چه چشم های این ماهی بیرون زده تر و متقارن تر باشد ارزش ماهی بیشتر خواهد شد.

 

 

گلدفیش تلسکوپی یک نمونه ی منحصر به فرد است که برای اولین بار در سال ۱۸۷۰ میلادی به بازار ارزه شد.

 

 

آکواریومی با حداقل حجم ۳۰ گالن همراه با گیاهان مقاوم سردسیری برای این ماهی مناسب است. ماهی گلدفیش به سادگی سنگ های کف آکواریوم را جابجا می کند و در صورتی که گیاهان آکواریوم به اندازه ی کافی مقاوم نباشند، ماهی به ریشه های آن ها صدمه وارد می نماید. دمای ۱۸ تا ۲۳٫۵ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۵ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.

 

 

گلدفیش تلسکوپی در زمان تولید مثل حرکات منحصر به فردی از خود نشان می دهد. این ماهی در هر مرتبه تخمریزی در حدود ۱۰۰۰ عدد تخم تولید می کند. لاروها پس از ۵ تا ۶ روز از تخم خارج می شوند. پس از جذب زرده ی زیر شکم لاروها لازم است که آن ها را با تکه های کوچک غذا تغذیه نمود.

 

 

لازم است که گلدفیش تلسکوپی را با غذاهای زنده و غذاهای خشک تغذیه نمود. در حدود ۳۰ درصد از رژیم غذایی این ماهی را باید غذاهای زنده تشکیل دهند.

 

 

گلدفیش تلسکوپی با سایر گونه های گلدفیش و برخی از لجنخوارها سازگاری دارد.

 

 

 

http://www.mahieman.com/wp-content/uploads/2013/03/Telescope-Goldfish-199x300.jpg

لینک به دیدگاه
به اشتراک گذاری در سایت های دیگر

بایگانی شده

این موضوع بایگانی و قفل شده و دیگر امکان ارسال پاسخ نیست.

×
×
  • اضافه کردن...